Sukces partii Alternatywa dla Niemiec wywołuje panikę wśród europejskich Żydów

Sukces niemieckich ekstremistów w niedzielnych wyborach do Parlamentu Europejskiego zaniepokoił przywódców i polityków żydowskiego głównego nurtu. Niektórzy mówią, że obawiają się, że kraj wkracza w strefę polityczną przypominającą epokę, która prawie sto lat temu poprzedzała dojście do władzy nazistów.

Dobre wyniki partii skrajnie prawicowych odzwierciedlają obawy związane z rosnącą liczbą muzułmańskich uchodźców w Niemczech od 2015 roku. AfD podkreśla izolacjonizm, zajmuje stanowisko antyunijne i prorosyjskie, jest oskarżana o wzbudzanie nastrojów antymuzułmańskich. Niektórzy z jej bardziej skrajnych przedstawicieli również bagatelizowali Holokaust, twierdząc, że Niemcy zapłaciły wystarczające odpokutowanie za grzechy starszego pokolenia.

Przywódcy żydowscy głównego nurtu podnieśli alarm w związku z AfD wkrótce po jej powstaniu w 2013 r., a ich zaniepokojenie rosło wraz z każdym nowym sukcesem partii na szczeblu lokalnym, krajowym i międzynarodowym.

Joseph Schuster, przewodniczący Centralnej Rady Żydów w Niemczech, powiedział: „Fakt, że prawicowe i lewicowe partie populistyczne otrzymały jedną piątą głosów w wyborach do Parlamentu Europejskiego w Niemczech, powinien zatrzymać wszystkie siły demokratyczne”. W oświadczeniu po poniedziałkowych wyborach.

„To już nie jest głosowanie protestacyjne” – dodał Schuster. Dodał: „Jestem bardzo zaniepokojony, że w szczególności AfD, dzięki wyraźnym powiązaniom z ideami skrajnie prawicowymi i powiązaniami jej głównych kandydatów z reżimami dyktatorskimi, była w stanie osiągnąć taki wynik”.

Zwolennicy skrajnie prawicowej partii Alternatywa dla Niemiec (AfD) zbierają się w Mannheim na wydarzeniu wyborczym w dniu 7 czerwca 2024 r. AfD nie pozwolono na demonstrację przed pomnikiem funkcjonariusza policji zabitego przez migranta z Afganistanu, ponieważ próbował to zrobić. (Źródło: Thomas Lonce/Getty Images)

Od ostatnich wyborów AfD zyskała kilka punktów procentowych, co dało jej dodatkowe cztery mandaty na łącznie 15 legislatury uchwalającej unijne przepisy i mającej chronić demokrację. Po tych wyborach liczba członków całego parlamentu ma wzrosnąć z 705 do 720 członków.

Włochy, Francja i Niemcy odnotowały znaczne korzyści dla partii skrajnie prawicowych. Partie te zajęły pierwsze miejsca w pięciu z 27 państw członkowskich oraz drugie lub trzecie miejsce w pięciu innych krajach. Głównymi przegranymi okazały się Partie Liberalna i Zielonych.

Partia Alternatywa dla Niemiec zajmuje drugie miejsce po Unii Chrześcijańsko-Demokratycznej

W niedzielnych wyborach Alternatywa dla Niemiec zajęła drugie miejsce, za centroprawicową Unią Chrześcijańsko-Demokratyczną (CDU) w Niemczech i jej bardziej konserwatywną bawarską siostrzaną partią, Unią Chrześcijańsko-Społeczną.

Wynik nie był zaskakujący dla krytyków, którzy w ostatnich latach obserwowali, jak AfD przewyższa inne główne partie w wyborach lokalnych w całych Niemczech, zmuszając swoich przeciwników do tworzenia złożonych koalicji w celu stłumienia głosu ekstremistów.

„Jest oczywiste, że wielu wyborców jest na tyle niezadowolonych z polityki obecnego rządu, że jest skłonnych wzmacniać partie polityczne – przede wszystkim AfD” – powiedział Elio Adler, założyciel bezpartyjnej Inicjatywy Wartości Żydowskich z siedzibą w Berlinie. Dodał: „Dlatego zdecydowanie zalecamy istniejącym partiom, aby nie opierały swojej polityki na tym, co robi lub mówi AfD, ale na tym, czego chcą obywatele kraju i/lub co ich dotyczy”.

Adler stwierdził, że dobre wyniki tej partii w Europie „są bardzo niepokojące: dla demokracji, jako jednej z najsłabszych grup, jest ona jeszcze bardziej niebezpieczna dla nas, Żydów”.

Podobne obawy wyraża Siergiej Łagodinski, polityk Partii Zielonych, któremu udało się utrzymać miejsce w Parlamencie Europejskim pomimo utraty przez swoją partię dziewięciu z 12 mandatów.

„Ogólnie niepokojące jest to, że mamy pewną dynamikę wskazującą na temperament weimarski” – powiedział Łagodinski, Żyd, który przybył z rodziną do Niemiec z Astrachania w 1993 roku. Powstanie partii nazistowskiej w 1933 r. przyniosło fala populistyczna.

Łagodinski powiedział, że AfD „naśladuje partię prożydowską, ponieważ pasuje do jej antymuzułmańskiego programu”. „I to jest coś atrakcyjnego dla naszej społeczności, która obecnie czuje się naprawdę niespokojna i niepewna, a także, jak sądzę, atakowana”.

Masowe protesty przeciwko AfD wybuchły na początku tego roku po ujawnieniu, że partia odbyła tajne spotkanie w willi nad jeziorem, aby omówić plany deportacji cudzoziemców, w tym tych, którzy stali się obywatelami Niemiec. Według organizacji prasowej, która ujawniła tę historię, w spotkaniu uczestniczyły wybitne osobistości neonazistowskie, wywołując niepokojące echa nazistowskich przywódców zgromadzonych w pobliskim Wannsee w 1942 r., aby obmyślić plan deportacji, a następnie zabijania Żydów.

Choć poparcie dla AfD w ówczesnych sondażach spadło, szybko odbiło, a następnie przyspieszyło. Zwolennicy ugrupowania zgromadzili się w ubiegły weekend przed wyborami, trzymając transparenty wzywające do masowej deportacji imigrantów.

Niektórzy zwolennicy AfD w społeczności żydowskiej powiedzieli JTA, że obawy są nieuzasadnione. Mówią, że prawdziwe problemy leżą w antysemityzmie pochodzącym od muzułmanów w Niemczech.

Marcel Goldhammer, dwudziestokilkuletni dziennikarz i komik, który dzieli swój czas między Niemcy i Stany Zjednoczone, powiedział, że nie trzeba być prawicowcem, aby głosować na AfD.

„Uważam, że jestem dokładnie w połowie drogi” – powiedział podczas rozmowy telefonicznej z Bostonu. „Jestem za bezpieczeństwem granic, jestem patriotą i uważam, że nie ma w tym nic złego”.

Szef bloku żydowskiego AfD, Artur Abramowicz, powiedział JTA, że jest w uroczystym nastroju. Dodał, że należy wykonać poważną pracę.

„Jako Żyda najbardziej niepokoi mnie rosnący tutaj antysemityzm” – powiedział Abramowicz w rozmowie telefonicznej. „Jest to spowodowane głównie masową imigracją muzułmanów. Jest to całkiem jasne, że każdy, kto próbuje powiedzieć coś innego, jest albo kłamcą, albo wynajętym przez niemiecki rząd.” Oznacza to, że Centralna Rada Żydów w Niemczech naśladowała stanowisko polityczne rządu federalnego, który jest jego głównym fundatorem.

Statystyki rządowe pokazują, że większość zidentyfikowanych przestępstw antysemickich popełniają osoby ze skrajnie prawicowym pochodzeniem.

Jednak wiele przestępstw nigdy nie zostaje rozwiązanych. Abramowicz, 28-letni pisarz, którego rodzina przybyła do Niemiec z Ukrainy w latach 90., stwierdził, że jego zdaniem niektóre z tych rzeczy zostały zniekształcone.

„W 2017 roku w Monachium podczas Oktoberfestu przy stole stał afgański uchodźca i salutował Hitlerowi”, co jest nielegalne w Niemczech. Dodał: „Mieliśmy okropny przypadek, gdy syryjski uchodźca namalował swastyki na ścianach obozu dla uchodźców”. Oznajmił, że według niego policja uznała te dwa zdarzenia za działania prawicowych ekstremistów.

Jako syjonista stwierdził, że z dumą zauważa, że AfD „jest jedyną partią w Niemczech, która popiera zaprzestanie finansowania UNRWA”. Niektóre kraje, w tym Stany Zjednoczone, zamroziły finansowanie agencji Narodów Zjednoczonych zajmującej się uchodźcami palestyńskimi po ujawnieniu informacji, że jej pracownicy brali udział w ataku Hamasu na Izrael 7 października; Niemcy początkowo przyłączyły się do zamrożenia, ale niedawno poinformowały, że wznowią finansowanie UNRWA.

Łagodiński powiedział, że nie należy pozostawiać do rozwiązania obaw wyborców takich jak Abramowicz prawicy.

„Musimy coś zrobić w dziedzinie polityki bezpieczeństwa i bezpieczeństwa wewnętrznego. Musimy zająć się kwestią islamu” – powiedział, ale dodał, że można to zrobić „bez kopiowania okropnych metod i okropnych wzorców. ” partii populistycznych.

Ned Windrow

„Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży.”