Pierwsza „poważna” burza słoneczna od 20 lat przynosi oszałamiającą zorzę polarną

WaszyngtonNajpotężniejsza burza słoneczna od ponad dwudziestu lat uderzyła w Ziemię w piątek, tworząc oszałamiające świetliki od Tasmanii po Wielką Brytanię i grożąc potencjalnym zakłóceniem pracy satelitów i sieci energetycznych przez cały weekend.

Według Centrum Prognoz Pogody Kosmicznej Narodowej Agencji Oceanicznej i Atmosferycznej (NOAA) pierwsze koronalne wyrzuty masy (CME), czyli wyrzucenie plazmy i pól magnetycznych ze Słońca, miały miejsce tuż po godzinie 16:00 czasu GMT.

Później przekształcono ją w „poważną” burzę geomagnetyczną – pierwszą od „burz z okazji Halloween” w październiku 2003 r., które spowodowały przerwy w dostawie prądu w Szwecji i uszkodzenia infrastruktury energetycznej w Republice Południowej Afryki. Oczekuje się, że w nadchodzących dniach na planetę uderzą kolejne emisje koronalne.

W mediach społecznościowych zawrzało od osób zamieszczających zdjęcia zorzy polarnej z Europy Północnej i Australii.

„Właśnie obudziliśmy dzieci i zobaczyliśmy zorzę polarną w ogrodzie za domem. Można ją wyraźnie zobaczyć gołym okiem” – powiedział AFP Ian Mansfield z Hertford w Anglii.

To uczucie podziwu podzielali mieszkańcy australijskiego stanu wyspiarskiego Tasmania.

„Absolutnie biblijne niebo na Tasmanii o 4 rano dziś rano. „Wyjeżdżam dzisiaj i wiem, że nie mogę przepuścić takiej okazji” – fotograf Sean O’Riordan zamieścił zdjęcie na platformie mediów społecznościowych X.

Władze powiadomiły operatorów satelitarnych, linie lotnicze i sieć energetyczną o konieczności podjęcia kroków zapobiegawczych przeciwko możliwym zakłóceniom spowodowanym zmianami w polu magnetycznym Ziemi.

Elon Musk, którego satelitarny operator Internetu Starlink ma około 5000 satelitów na niskiej orbicie okołoziemskiej, określił burzę słoneczną jako „największą od długiego czasu”.

„Satelity Starlink znajdują się pod dużą presją, ale jak dotąd dają sobie radę” – napisał Musk na swojej platformie X.

W przeciwieństwie do rozbłysków słonecznych, które poruszają się z prędkością światła i docierają do Ziemi w ciągu około ośmiu minut, CME przemieszczają się w znacznie cichszym tempie, a urzędnicy szacują, że obecna średnia wynosi 800 kilometrów (500 mil) na sekundę.

Wyrzut koronalny został wyemitowany przez masywną masę plam słonecznych 17 razy większą od naszej planety. Słońce zbliża się do szczytu 11-letniego cyklu, który niesie ze sobą zwiększoną aktywność.

Zasięg oddziaływania huraganu na północne i południowe szerokości geograficzne planety będzie zależał od ostatecznej siły burzy, powiedział AFP Matthew Owens, profesor fizyki kosmicznej na Uniwersytecie w Reading.

„Wyjdź dziś wieczorem na zewnątrz i popatrz. Moja rada jest taka, że ​​jeśli zobaczysz zorzę polarną, będzie to absolutnie niesamowite” – powiedział. Osoby noszące okulary zaćmieniowe mogą również szukać skupisk plam słonecznych w ciągu dnia.

Urzędnicy twierdzą, że w Stanach Zjednoczonych może to obejmować takie miejsca jak Północna Kalifornia i Alabama.

Brent Gordon z NOAA zachęcał społeczeństwo, aby próbowało uchwycić nocne niebo aparatami telefonicznymi, nawet jeśli nie widzi zorzy polarnej gołym okiem.

„Po prostu wyjdź tylnymi drzwiami i zrób zdjęcie nowszym telefonem komórkowym, a będziesz zdumiony tym, co widzisz na tym zdjęciu, w porównaniu z tym, co widzisz na własne oczy”.

Zmieniające się pola magnetyczne związane z burzami geomagnetycznymi indukują prądy w długich przewodach, w tym w liniach energetycznych, co może prowadzić do przerw w dostawie prądu. Długie rurociągi również mogą zostać zelektryfikowane, co prowadzi do problemów inżynieryjnych.

Statki kosmiczne są również narażone na ryzyko narażenia na wysokie dawki promieniowania, choć atmosfera uniemożliwia mu dotarcie do Ziemi.

NASA ma wyspecjalizowany zespół, który zajmuje się bezpieczeństwem astronautów i może poprosić astronautów na Międzynarodowej Stacji Kosmicznej o przeniesienie się do lepiej chronionych miejsc na terenie placówki.

Po szczególnie silnym rozbłysku szczytowym Centrum Prognoz Pogody Kosmicznej Stanów Zjednoczonych stwierdziło, że użytkownicy sygnałów radiowych o wysokiej częstotliwości „mogą doświadczyć tymczasowej degradacji lub całkowitej utraty sygnału na dużej części nasłonecznionej strony Ziemi”.

Nawet gołębie i inne gatunki posiadające wewnętrzny kompas biologiczny mogą być również dotknięte tą chorobą. Według Jet Propulsion Laboratory NASA, osoby zajmujące się gołębiami zauważyły ​​spadek liczby ptaków powracających do domu podczas burz geomagnetycznych.

Urzędnicy twierdzą, że ludzie powinni mieć normalne plany awaryjne na wypadek przerwy w dostawie prądu, takie jak latarki, baterie i radia.

Najpotężniejsza burza geomagnetyczna w zapisanej historii, znana jako wydarzenie Carringtona na cześć brytyjskiego astronoma Richarda Carringtona, miała miejsce we wrześniu 1859 roku.

Nadmiar prądu na liniach telegraficznych spowodował wówczas porażenie techników prądem, a nawet podpalił niektóre urządzenia telegraficzne.