Oszałamiający widok eksplozji gwiazdy w Wielkim Obłoku Magellana z Hubble'a

Powyższe zdjęcie, przypominające iskry z pokazu sztucznych ogni, wykonane przez kamerę Jet Propulsion Laboratory (JPL) na pokładzie Kosmicznego Teleskopu Hubble'a, pokazuje maleńkie włókna będące płatami gruzu po wybuchu gwiazd w pobliskiej galaktyce Wielkiego Obłoku Magellana. Źródło obrazu: NASA/JPL/Hubble Legacy Team (STScI/AURA)

the Kosmiczny teleskop Hubble To oszałamiające zdjęcie eksplozji gwiazdy, w wyniku której warstwy gruzu spadły do ​​pobliskiej galaktyki Wielkiego Obłoku Magellana, wykonano 7 lipca 2003 roku. Od czasu wystrzelenia Hubble'a w 1990 roku zmienił nasze podstawowe rozumienie wszechświata; Z ponad 1,5 miliona obserwacji i ponad 20 000 opublikowanych artykułów na temat swoich odkryć, Hubble jest najbardziej produktywną misją naukową w historii. NASA.

Wielki Obłok Magellana

Wielki Obłok Magellana (LMC) to galaktyka satelitarna galaktyki droga Mleczna. Znajduje się około 163 000 lat świetlnych od nas i jest jedną z najbliższych nam galaktyk. LMC to galaktyka karłowata charakteryzująca się nieregularnym kształtem, widoczna z półkuli południowej. Jest to ważne miejsce do badań astronomicznych, zwłaszcza zrozumienia powstawania i ewolucji galaktyk, ponieważ znajdują się w nim różne typy gwiazd i obłoki międzygwiezdne.

Hubble dryfuje nad Ziemią po wystrzeleniu 19 maja 2009 roku przez załogę promu kosmicznego Atlantis. Załoga wykonała wszystkie zaplanowane misje podczas pięciu spacerów kosmicznych, dzięki czemu misja serwisowa 4 (SM4), piąta wizyta astronautów w Kosmicznym Teleskopie Hubble'a, okazała się niezrównanym sukcesem. Źródło: NASA

Kosmiczny teleskop Hubble

Kosmiczny Teleskop Hubble'a to ważne obserwatorium kosmiczne, wystrzelone przez NASA w 1990 roku. Orbitujący wokół Ziemi zapewnia niezrównany obraz wszechświata, wolny od zniekształceń ziemskiej atmosfery. Hubble przyczynił się do znaczących przełomów w astronomii, w tym do określenia tempa ekspansji Wszechświata. Jest wyposażony w szereg instrumentów, które pozwalają mu prowadzić obserwacje w różnych widmach światła, od ultrafioletu po bliską podczerwień, co czyni go wszechstronnym instrumentem do badania wszechświata.