Książka opisująca obóz koncentracyjny – Vernon News – opisuje mroczny rozdział w historii Vernona

Zdjęcie: Muzeum i Archiwum Greater Vernon

Internowani w obozie koncentracyjnym w Vernon podczas I wojny światowej.

Mroczna historia Vernona została szczegółowo opisana w niedawno wydanej książce.

W czasie I wojny światowej i po jej zakończeniu w mieście znajdował się obóz koncentracyjny, którego szczegóły opisano w książce Towarzystwa Historii Rodziny Vernon & District Family History Society „Nasze najtrudniejsze obozy – Obóz koncentracyjny Vernon 1914-1920”.

Akcja książki rozgrywa się w szkole średniej W.L. Seaton, gdzie znajdowało się „więzienie, zakład dla obłąkanych, obóz koncentracyjny, a obecnie szkoła średnia” – mówi główna badaczka i współautorka Lorana Myers.

Ojciec zwrócił jej uwagę na mroczną historię. „Za każdym razem, gdy jechaliśmy do Moonachie, mój ojciec mówił: «To był obóz jeniecki»” – wspomina Myers.

Towarzystwo Historyczne twierdzi, że książka „wprowadza w życie niektórych więźniów, przedstawiając wiele szkiców biograficznych, fascynujących zdjęć i obszernych szczegółów ich życia w obozie”.

Podczas I wojny światowej w 24 obozach w całej Kanadzie internowano 8579 Ukraińców i innych Europejczyków.

Prace nad książką trwały siedem lat i powstały dzięki grantowi przyznanemu przez Endowment Board kanadyjskiego funduszu uznania dla internowanych podczas I wojny światowej.

MacDonald Park (Seton Playgrounds) stał się najdłużej okupowanym obozem koncentracyjnym, w którym mężczyźni, kobiety i dzieci byli przetrzymywani za płotem z drutu kolczastego.

Książka zagłębia się także w obozy pracy w Mara, Edgewood i Monashe.

Ponad 1100 mężczyzn, kobiet i dzieci było przetrzymywanych wbrew ich woli i zmuszanych do pracy przy budowie autostrad, którymi wielu z nas jeździ do dziś.

Fragment książki stwierdza:

„Obóz koncentracyjny w Vernon działał od 18 września 1914 r. do 20 lutego 1920 r., długo po zakończeniu wojny, co czyni go jednym z najdłużej działających obozów, jakie kiedykolwiek założono w Kanadzie.

„Krótko mówiąc, zawieszenie broni z 11 listopada 1918 r. nie było sygnałem do uwolnienia internowanych z Vernon, ani z innych obozów w Imperium Brytyjskim, ani z żadnego mocarstwa alianckiego.

„Początkowo opóźnienie w zwolnieniu więźniów wynikało z braku statków, którymi można było zawieźć więźniów do Niemiec, Austro-Węgier i Imperium Osmańskiego, a także z utrzymującej się blokady tych krajów po zakończeniu wojny.

„Ponadto Wielka Brytania i Stany Zjednoczone opóźniły uwolnienie więźniów, aby okazać solidarność z Francją. Francja starała się wykorzystać swoich więźniów do oczyszczania pól minowych i odbudowy obszarów w północno-zachodniej części kraju, które przez cały czas były przedmiotem walk lub okupacji większą część wojny.”

„W 1919 r. trzeci czynnik opóźnił ich uwolnienie: Wielka Brytania i Stany Zjednoczone zdecydowały się przetrzymać swoich jeńców do czasu podpisania przez państwa centralne, zwłaszcza Niemcy, traktatu pokojowego. Stało się to w Wersalu we Francji 28 czerwca 1919 r. „

Towarzystwo Historii Rodziny Vernon i Okręgowego Towarzystwa Historii Rodziny będzie sprzedawać egzemplarze książki i udzielać informacji o członkostwie w Village Green Mall w dniach 20 i 21 października oraz podczas dni otwartych 28 października w godzinach od 10:00 do 15:00 w kościele Peace Lutheran Church.

Kopie książki kosztują 30 dolarów – można je przesłać pocztą elektroniczną [email protected].