Dlaczego debaty Biden-Trump wiążą się z ryzykiem dla obu stron?

W środę w ciągu czterech godzin plan zorganizowania dwóch debat prezydenckich pomiędzy Joe Bidenem i Donaldem Trumpem stał się rzeczywistością.

Choć niektóre szczegóły wymagają jeszcze wyjaśnienia, wydaje się, że kandydaci Demokratów i Republikanów zmierzą się ze sobą dwukrotnie, 27 czerwca i 10 września.

Trump, który od miesięcy nawoływał do debaty „w dowolnym miejscu i czasie”, dostał to, czego chciał.

Jednocześnie Biden musi ustalić warunki ich spotkań. Kandydaci z trzeciej strony, Robert F. Kennedy Jr., mieli mniejsze możliwości pojawienia się na scenie. Dwupartyjna Komisja ds. Debaty Prezydenckiej, która od 1988 roku organizuje te konfrontacje, otrzymała bilet w jedną stronę do podręczników historii.

Teraz mamy pojęcie o uzgodnionych warunkach, przyjrzyjmy się bliżej, w jaki sposób dyskusje mogą przynieść korzyści lub zaszkodzić obu kampaniom.

Prezydent był nieśmiały, jeśli chodzi o to, czy będzie debatował ze swoim republikańskim rywalem. Gdyby jednak mu się udało, byłby pierwszym prezydentem od czasów Richarda Nixona w 1972 r., który całkowicie pominął proces debaty.

Biorąc pod uwagę powtarzające się pytania dotyczące jego wieku i zdolności do sprawowania władzy przez kolejne cztery lata, uniknięcie konfrontacji prezydenckich wiązałoby się z ryzykiem przekonania opinii publicznej, że nie sprostał temu zadaniu.

Prawdę mówiąc, był w stanie ustalić warunki dyskusji w sposób, który mógł być dla niego korzystny. Gospodarzami obu wydarzeń będą CNN i ABC News, a nie Fox News, unikając w ten sposób moderatora debaty o wyraźnie prawicowych poglądach.

Czerwcowa debata odbędzie się w studiach CNN w Atlancie bez publiczności na żywo, co może być także lepsze dla prezydenta, którego tłumy były mniej entuzjastycznie nastawione niż tłumy byłego prezydenta. Zapewnia to również, że Bidenowi nie przeszkadzają propalestyńscy protestujący, co budziło obawy podczas jego ostatnich wystąpień publicznych w trakcie kampanii.

Istnieje kilka sposobów, na jakie wczesny termin pierwszej debaty – zorganizowanej zrywając z tradycją przed letnimi konwencjami nominacyjnymi partii – może również pomóc Bidenowi.

Po pierwsze, da to jego zespołowi możliwość wczesnego postrzegania wyborów jako binarnego wyboru między Trumpem a Bidenem. Doradcy Bidena od dawna utrzymują, że w miarę zwiększania się świadomości społeczeństwa na temat możliwości kolejnej prezydentury Trumpa poparcie dla Demokraty będzie rosło.

Po drugie, czerwcowa debata daje Bidenowi więcej czasu na regenerację, jeśli osiągnie słabe wyniki. Obecni prezydenci – od Ronalda Reagana po Baracka Obamę – mają historię nierównych pierwszych debat. Jeśli Biden podąży za tym trendem, minie kilka miesięcy, zanim się odbije, włączając w to przemówienie, które z pewnością zostanie starannie napisane na konwencji Demokratów.

Oczywiście plan niesie ze sobą również ryzyko. Jeżeli pozostanie on do końca października, nie będzie żadnych głośnych debat, z udziałem dziesiątek milionów widzów, które mogłyby zmienić sytuację. Istnieje również możliwość, że ma trudności, co może skłonić go do ponownego przemyślenia decyzji o uczestnictwie. Jeśli w czerwcu potknie się poważnie, może to utwierdzić opinię publiczną, że nie podołał temu zadaniu w stopniu, którego nie zmienią żadne przemówienia na konwencjach ani wielomilionowe kampanie reklamowe.

Trump zrezygnował ze zbyt dużej kontroli, aby zapewnić zaangażowanie prezydenta w debatę. Jeśli w listopadzie solidnie pokona Bidena, tak jak obiecał, udowodni, że było warto.

Pozytywna strona planu debaty dla byłego prezydenta jest jasna. Będzie miał okazję publicznie zarysować ostry kontrast między sobą a swoim przeciwnikiem, być może utwierdzając w przekonaniu, że Biden jest słaby i że będzie silniejszym, bardziej zdolnym przywódcą.

Podobnie jak w przypadku Bidena, wczesny termin debaty dałby Trumpowi szansę na regenerację, jeśli nie osiągnie dobrych wyników.

Chociaż zespół Bidena stwierdził, że dwie obecnie zaplanowane debaty prezydenckie będą jedynymi w tym sezonie, Trump może – i zachęcał – do kolejnych konfrontacji i może próbować przedstawić odmowę Bidena jako oznakę słabości.