W 1665 roku włoski astronom Giovanniego Cassiniego Zauważyłem na nim ogromną ciemną plamę JowiszKtóre nazwał „stałym miejscem”. (Angielski naukowiec Robert Hooke mógł to odkryć rok wcześniej, w 1664 r., ale zrobię dygresję.) Chociaż astronomowie w tajemniczy sposób stracili z oczu to miejsce na wieki, zawsze myśleliśmy, że było to pierwotne „stałe miejsce”. Może Być Duża czerwona plama – Potężna burza na powierzchni Jowisza – znamy ją i kochamy już dziś.
Cóż, myliliśmy się. Nowe badania Wielkiej Czerwonej Plamy sugerują, że jest to prawdopodobnie nowsza, nowsza burza.
Kiedy w XVII wieku po raz pierwszy zauważono to „stałe miejsce”, straciliśmy je z oczu. Miejsce to ostatnio obserwowano w 1713 r. Minęło ponad sto lat, zanim dostrzegliśmy nowe miejsce, które znajdowało się na tej samej szerokości geograficznej, co pierwotne miejsce. Miejsce to, odkryte w 1831 roku, to dzisiejsza Wielka Czerwona Plama.
„Z pomiarów rozmiarów i ruchu dochodzimy do wniosku, że jest mało prawdopodobne, aby obecna Wielka Czerwona Plama była „stałą plamą” obserwowaną przez sondę Cassini” – mówi Agustín Sánchez La Vega, planetolog z Uniwersytetu Kraju Basków w Bilbao. , Hiszpania, która kierowała badaniami, stwierdziła w: oświadczenie. „Możliwe, że „stała plama” zniknęła gdzieś pomiędzy połową XVIII a XIX wiekiem. W takim przypadku możemy obecnie powiedzieć, że trwałość czerwonej plamy przekracza 190 lat”.
Wykorzystanie danych o zmianach w Wielkiej Czerwonej Plamie czasSánchez LaVega i jego współpracownicy przeprowadzili symulacje komputerowe, aby ustalić, w jaki sposób powstał wir. Wiodącą teorią jest niestabilność wiatru, która ostatecznie doprowadziła do powstania „rozszerzonej komórki atmosferycznej”, którą widzimy dzisiaj.
To, co wiemy na pewno o Wielkiej Czerwonej Plamie, to to, że się kurczy. Obserwacja z 1879 roku wykazała, że rozmiar plamki wynosił 39 000 km wzdłuż jej najdłuższej osi. Ale obecnie rozciąga się obecnie na swojej najdłuższej osi na długości 4000 km. Zespół przeprowadzi więcej symulacji, aby przewidzieć, czy Wielka Plama w końcu zniknie jak trwała Plama Cassiniego, być może odrodzi się kilka wieków później jako nowy wir.
Wyniki badań zespołu opublikowano 16 czerwca w czasopiśmie Listy z badań geofizycznych.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
