„Różnica jest krytyczna, ponieważ utrata stabilności dynamicznej oznaczałaby, że AMOC zbliżył się do swojego krytycznego progu, powyżej którego prawdopodobnie nastąpi fundamentalne, praktyczne i nieodwracalne przejście do trybu słabego” – powiedział Bowers.
Badając kluczowe dane z AMOC, naukowcy ustalili, że niedawna słabość jest prawdopodobnie związana z utratą stabilności: „Wyniki potwierdzają ocenę, że spadek AMOC nie jest tylko oscylacją lub liniową reakcją na rosnące temperatury, ale prawdopodobnie oznacza zbliżanie się do krytyczny próg, po przekroczeniu którego system może się załamać.
Badanie wykazało, że istnieje wiele czynników, które mogą mieć znaczenie dla zakłóceń AMOC – czynników, które przyczyniają się do bezpośredniego wpływu ocieplenia Oceanu Atlantyckiego na jego cyrkulację. Obejmują one dopływ słodkiej wody z topniejącej pokrywy lodowej Grenlandii, topniejący lód morski oraz zwiększone opady i spływy rzeczne.
Woda słodka jest lżejsza od słonej i zmniejsza tendencję wody do opadania z powierzchni na większe głębokości, co jest jednym z czynników napędzających inwersję.
Inne modele klimatyczne mówią, że AMOC osłabnie w ciągu następnego stulecia, ale według Reutersa upadek przed 2100 jest mało prawdopodobny.
Levik Kaiser z University of Maynooth w Irlandii, który nie był zaangażowany w badania, powiedział: Stróż: „Metoda badania nie może nam podać dokładnego czasu potencjalnego załamania, ale analiza dostarcza dowodów na to, że AMOC rzeczywiście stracił stabilność, co traktuję jako ostrzeżenie, że możemy być bliżej rdzenia AMOC niż nam się wydaje ”.
Główny autor badania Bowers powiedział The Post: „To jedno z tych wydarzeń, które nie powinny mieć miejsca i powinniśmy spróbować wszystkiego, co w naszej mocy, aby jak najszybciej zmniejszyć emisje gazów cieplarnianych. Jest to system, którego nie chcemy zadzierać z.”
![]()
