Chińska stacja kosmiczna Tiangong: co to jest, do czego służy i jak ją zobaczyć

Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w dniu Rozmowa. Post dodał ten artykuł do Space.com Głosy ekspertów: od redakcji i spostrzeżeń.

Paulo de SousaProfesor, Uniwersytet Griffitha

Program kosmiczny Chin robi imponujące postępy. Kraj rozpoczął swój pierwszy lot z załogą w 2003 roku, ponad 40 lat po tym, jak Jurij Gagarin ze Związku Radzieckiego został pierwszym człowiekiem w kosmosie. Pierwsza udana misja Chin na Marsa została wystrzelona w 2020 roku, pół wieku po tym, jak amerykańska sonda Mariner 9 przeleciała obok czerwonej planety.

Ale wschodzące azjatyckie supermocarstwo szybko nadrabia zaległości: loty na Księżyc i Marsa, wystrzeliwanie ciężkich rakiet, budowa nowego teleskopu kosmicznego, który będzie latał w 2024 roku, a ostatnio umieszczenie pierwszego elementu Stacji Kosmicznej Tiangong (nazwa oznacza „ niebiański pałac”) na orbitę.

kino: Tiangong-1, chińska stacja kosmiczna spadła na Ziemię

Czym jest stacja kosmiczna Tiangong?

Moduł Tianhe będzie stanowił rdzeń stacji kosmicznej, a inne moduły zostaną dodane później, aby zwiększyć rozmiar stacji i umożliwić więcej eksperymentów.

Moduł Tianhe będzie stanowił rdzeń stacji kosmicznej, a inne moduły zostaną dodane później, aby zwiększyć rozmiar stacji i umożliwić więcej eksperymentów. (Źródło zdjęcia: Saggitarius A/Wikimedia, CC BY-SA)

Tiangong Jest następcą chińskich laboratoriów kosmicznych Tiangong-1 i Tiangong-2, które zostały uruchomione odpowiednio w 2011 i 2016 roku. Zostanie zbudowany na konstrukcji modułowej, podobnej do Międzynarodowej Stacji Kosmicznej obsługiwanej przez Stany Zjednoczone, Rosję, Japonię, Kanadę i Europejską Agencję Kosmiczną. Po ukończeniu Tiangong będzie składał się z jednostki podstawowej połączonej z dwoma laboratoriami o łącznej wadze około 77 ton (70 ton).

Podstawowa kapsuła, zwana tianhe („Heaven Harmony”), ma wielkość autobusu. Dzięki systemom podtrzymywania życia i kontroli, centrum to będzie kwaterą mieszkalną stacji. Ważąca 25 ton (22,5 tony metrycznej) kapsuła Tianhe jest największym i najcięższym statkiem kosmicznym, jaki kiedykolwiek zbudowano w Chinach.

Kapsuła będzie miała kluczowe znaczenie dla przyszłych operacji stacji kosmicznej. Oczekuje się, że w 2022 roku do Tianhe dołączą dwie nieco mniejsze jednostki, aby rozbudować stację kosmiczną i umożliwić kilka eksperymentów naukowych i technologicznych. Docelowo na stacji znajdzie się 14 stanowisk eksperymentalnych wewnątrz oraz 50 gniazd zewnętrznych do badań środowiska kosmicznego.

READ Łazik Mars Perseverance potrząsa swoimi nieznośnymi kamykami

Tianhe będzie miał wielkość zaledwie jednej piątej Międzynarodowej Stacji Kosmicznej i będzie gościł jednocześnie do trzech członków załogi. Oczekuje się, że trzej pierwsi „astronauci” (jak często nazywani są chińscy astronauci) zamieszkają w czerwcu tego roku.

burzliwe uwolnienie

Tianhe został wystrzelony z chińskiej wyspy Hainan 29 kwietnia na pokładzie rakiety Long March 5B.

Pociski te zawierają jeden podstawowy stopień i cztery dopalacze, z których każdy ma ponad 90 stóp (około 28 metrów wysokości) — wysokość dziewięciopiętrowego budynku — i około 10 stóp (ponad 3 metry) szerokości. Long March 5B waży około 940 ton (850 ton metrycznych) po pełnym zatankowaniu i może unieść 28-tonowy (25 ton metryczny) ładunek na niską orbitę okołoziemską.

Chińska rakieta Long March 7 wystrzeliła statek towarowy Tianzhou-2 do krajowego modułu Tianhe, serca nowej stacji kosmicznej Tiangong, z Centrum Wystrzeliwania Satelitarnego Wenchang na wyspie Hainan 29 maja 2021 r.

Podczas startu na Tianhe, gigantyczny rdzeń rakiety – ważący około 22 ton (20 ton metrycznych) – wymknął się spod kontroli i ostatecznie zawalił się po ponad tygodniu spędzonym na Oceanie Indyjskim. Brak systemu kontroli powrotu rakiety na Ziemię wywołał krytykę społeczności międzynarodowej.

Jednak te pociski są kluczowym elementem chińskich ambicji krótkiego zasięgu w kosmosie. Planowano użyć go do dostarczenia jednostek i załogi do Tiangong, a także do wystrzelenia sond rozpoznawczych na Księżyc i ostatecznie na Marsa.

Pomimo pozostawienia dużego kawałka kosmicznego śmiecia, Tianhe był w stanie bezpiecznie dotrzeć na orbitę. Godzinę i 13 minut po uruchomieniu panele słoneczne zaczęły działać i urządzenie zostało włączone.

koniec i przyszłość

Tianhe siedzi teraz na niskiej orbicie okołoziemskiej na wysokości około 250 mil (400 km), czekając na pierwszą z 10 misji zaopatrzeniowych zaplanowanych na następne 18 miesięcy, wymaganych do ukończenia stacji Tiangong.

READ Aktualizacje i transmisje na żywo z Virgin Galactic Spaceflight

W 2022 r. planowane jest uruchomienie pary eksperymentalnych jednostek o nazwach Wentian („Poszukiwanie niebios”) i Mengtian („Sen o niebiosach”). Chociaż stację budują same Chiny, dziewięć innych krajów zgłosiło się już do lotów Próby na pokładzie Tiangong.

Jak widzisz stację kosmiczną Tiangong?

Aby dowiedzieć się, kiedy stacja kosmiczna może być widoczna z miejsca, w którym się znajdujesz, możesz sprawdzić strony internetowe, takie jak n2yo.com, który pokazuje aktualną lokalizację stacji i jej przewidywaną trasę na najbliższe dziesięć dni. Zauważ, że te przewidywania opierają się na modelach, które mogą się bardzo szybko zmieniać, ponieważ stacja kosmiczna powoli opada na orbitę i okresowo wznosi się na wyższe wysokości.

Stacja okrąża Ziemię co 91 minut. Po znalezieniu czasu na kolejny przejazd stacji nad Twoją lokalizacją (w nocy nie będziesz mógł jej zobaczyć w dzień), sprawdź, z którego kierunku jedziesz, znajdź ciemne miejsce z dala od jasnych świateł , i poszukaj małej, szybko poruszającej się iskry światła przelatującej po niebie.

Ten artykuł został ponownie opublikowany z Rozmowa Na licencji Creative Commons. Przeczytać oryginalny artykuł.

Śledź wszystkie zagadnienia i dyskusje z udziałem ekspertów — i weź udział w dyskusji — na Facebooku i Twitterze. . Wyrażone opinie są opiniami autora i niekoniecznie odzwierciedlają opinie wydawcy.

Elise Haynes

„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”