Cannes 2024: Święte ziarno figowe Muhammada Rasoulofa wywołuje muzyczne deja vu | Hollywood

Zbuntowany irański reżyser Mohammad Rasoulof w dramatyczny sposób uciekł ze swojej ojczyzny na kilka dni przed premierą swojego filmu Nasienie przestraszonej figi w prestiżowym konkursie trwającego Festiwalu Filmowego w Cannes. Film może przypominać ponadczasowy klasyk „Dźwięki muzyki” z Julie Andrews i Christopherem Plummerem. (Przeczytaj także: Festiwal Filmowy w Cannes 2024: Oto, co międzynarodowe recenzje mówią o indyjskim filmie „Wszystko, co sobie wyobrażamy”.)

Dźwięki muzycznego déjà vu

Poproszona o służbę dla hitlerowskich sił okupacyjnych w Austrii pod koniec złotego okresu muzyki i melodii w kraju, rodzina von Trapp ucieka przed niewolniczym życiem. W niezapomnianym punkcie kulminacyjnym widzimy ich podróżujących przez Alpy.

Ostatni epos o ucieczce Rasouloffa miał wszystkie składniki thrillera – podobnie jak Dźwięki muzyki. Jednak w przeciwieństwie do rodziny von Trappów Rasouloff nie wydawał się szczęśliwy w Cannes. Dla niego była to niezwykle trudna decyzja – pozostać w Iranie, grozić mu chłosta, osiem lat więzienia i zakaz robienia tego, na czym zna się najlepiej, czyli kina. W ciągu zaledwie dwóch godzin uciekł z Iranu.

Wielka ucieczka Rasulowa

Oznajmił mediom, że został oskarżony o popełnienie zbrodni przeciwko Iranowi i grozi mu kara. Postanowił opuścić ukochany kraj. Mając niewiele czasu do przybycia Strażników Rewolucji, aby go aresztować, wybrał wolność. Wolność kręcenia filmów – a nie gnicie w więzieniu.

„Wyroki śmierci zostały wykonane, ponieważ Republika Islamska wzięła za cel życie demonstrantów i działaczy na rzecz praw obywatelskich” – oznajmił Rasułow w oświadczeniu. Trudno w to uwierzyć, ale teraz, gdy to piszę, młody raper Tomag Salhi przebywa w więzieniu i został skazany na śmierć. Skala i intensywność represji osiągnęła taką brutalność, że codziennie ludzie oczekują wiadomości o kolejnej ohydnej zbrodni rządowej. Zbrodnia machina Republiki Islamskiej stale i systematycznie narusza prawa człowieka.

Rasułow wiedział, jak uciec i nie dać się złapać. Pozbył się wszystkich urządzeń elektronicznych, w tym telefonu komórkowego, bo wiedział, że pomoże to irańskiej policji w jego wyśledzeniu. Pieszo przekroczył góry, zanim dotarł do Niemiec, gdzie czekała na niego wolność i pokój. Jego podróż była bardzo podobna do podróży The Sound of Music. Kino doskonale odzwierciedla życie.

Jednak Rasułow jest przekonany, że wróci do ojczyzny. Czuł, że tam wszystko się zmieni. Wielu irańskich artystów miało to pragnienie, ale nie mogli wrócić do swojego kraju.

Rasulov, zdobywca Złotego Niedźwiedzia w Berlinie w 2020 r. za „Nie ma zła” i Grand Prix Un Sure Regard w Cannes w 2018 r. za „Człowiek uczciwości”, w swoim najnowszym wystąpieniu pokazuje, jak niektórzy ludzie są po prostu milczącymi widzami chorób, na jakie cierpi jego kraj z. . Są bardzo lojalni wobec reżimu. Nie każdy może być tak odważny jak on