Potępiający raport przyznaje projektowi asfaltu Kingsway ocenę negatywną

Opublikowano długo oczekiwane wyniki testów jakości asfaltu, które wykazały, że projekt recyklingu asfaltu, częściowo ukończony tego lata w The Kingsway, nie spełnia standardów.

Z różnymi niedociągnięciami odnotowanymi w A Raport strony trzeciej przez WSPzdecydowano, że prace wykonane przez Road Surface Recycling będą trwały tylko kilka lat, zanim konieczne będzie wykonanie dodatkowych prac, takich jak łatanie gorącej mieszanki i uszczelnianie powierzchni.

Potępiający raport WSP, opublikowany przez miasto w tym tygodniu, rzuca również światło na powód istnienia siedziby Ajaxu Recykling nawierzchni drogowych Nakazał zaprzestanie działalności częściowo ukończonego projektu ze skutkiem na 12 lipca.

Projektu, o którym mowa, nie należy mylić z projektem asfaltowym rozpoczętym tego lata przed Costco, który jest tradycyjnym przedsięwzięciem brukarskim.

Pilotażowy projekt recyklingu asfaltu na gorąco podjęty przez firmę Road Surface Recycling zlokalizowany był przy Kingsway, pomiędzy obwodnicą autostrady międzystanowej nr 17 i 400 metrów na południowy wschód od Second Avenue.

Na początku projektu zgłoszono obawy dotyczące „niezgodności z wymaganiami specyfikacji”, a 11 lipca ustalono, że wykonawca „nie był w stanie wykazać znaczącej poprawy swojego sprzętu lub procesów”.

Frank Crupi, wiceprezes ds. technologii i badań w Road Surface Recycling, powiedział Sudbury.com, że testy przeprowadzane przez strony trzecie to po prostu bzdury, a prace jego firmy stoją w miejscu.

W czwartek po południu miasto opublikowało ustalenia z PBW lokalnym mediom, wraz z krótkim oświadczeniem podsumowującym dokument, ponieważ recykling nawierzchni drogowych często nie spełniał wymagań.

Ponadto miasto zauważyło: „Błędy opisane w raporcie spowodują przedwczesne problemy i mogą skrócić oczekiwaną żywotność materiału (na gorąco) o około 30 do 60 procent, co spowoduje zwiększone koszty konserwacji”.

the Raport liczący 237 stron (w tym wiele powtarzających się stron) autorstwa WSP przeplatanych kilkoma kwestiami budzącymi wątpliwości dotyczącymi jakości asfaltu i procesów stosowanych przez firmę zajmującą się recyklingiem nawierzchni drogowych, w tym:

• Temperatura mieszaniny HIR waha się od 60 do 90°C, przy czym nie może być niższa niż 120°C.
• Sprzęt nie utrzymywał stałego ogrzewania i zaobserwowano otwarty ogień zapalający uszczelniacz pęknięć.
• Zaniechanie utrzymania czystej powierzchni wolnej od luźnych zanieczyszczeń spowodowało słabe wiązanie pomiędzy HIR a istniejącą warstwą asfaltu. W pobranych próbkach rdzeniowych zaobserwowano słabą korelację.
• Zespół do mielenia na gorąco nie rozdrabniał istniejącego asfaltu na wymaganą równomierną głębokość 50 mm. Większość pomiarów próbek rdzeniowych wykazała warstwę wierzchnią o grubości mniejszej niż wymagana grubość 50 mm.
• Materiał nie był całkowicie wymieszany, ponieważ zespół terenowy zauważył niezmieszane kawałki asfaltu za jednostką recyklingową.
• Różne próbki nie spełniały wymagań dotyczących kompresji 92%.

Firma WSP odwiedziła miejsce w dniu 27 lipca w celu przeprowadzenia oględzin, a w raporcie stwierdzono, co następuje:

• Segregacja (oddzielenie grubych cząstek kruszywa w mieszance od reszty masy) na środkowym pasie, co według nich mogło być spowodowane niewystarczającym ogrzewaniem chodnika.
• W niektórych miejscach zaobserwowano tłuste plamy „z powodu niewłaściwych praktyk budowlanych lub wycieków ropy”.
• Zaczerwienienie/krwawienie zaobserwowano na 10–15% ocenianego obszaru, co „może wynikać z niewłaściwego mieszania lub dużej zawartości składników odmładzających”.
• Zaobserwowano pęknięcia w izolowanych obszarach w pobliżu betonowego chodnika wyspy, o długości od 170 mm do 370 mm.

Na podstawie oględzin i różnych podstawowych testów ocenionych w laboratorium WSP stwierdził, że „jakość HIR była niska” i „często nie spełniała wymagań specyfikacji projektu”.

„Nawierzchnia jest zbudowana z materiałów niskiej jakości, średniej jakości, o niewystarczającym zagęszczeniu, słabym wiązaniu termicznym pomiędzy warstwami asfaltu, słabej grubości warstwy i nieodpowiednim (Cement asfaltowy klasy użytkowej), które nie spełniają wymagań specyfikacji”, wynika z ich raportu.

„W wyniku opisanych braków na drodze występują wady nawierzchni takie jak rozwarstwienia, rozmycia, tłuste plamy i sporadyczne pęknięcia.”

Typowy okres użytkowania asfaltu poddanego recyklingowi na gorąco wynosi około siedmiu lat w przypadku autostrad i dziewięciu lat w przypadku ruchu poza autostradami.

Biorąc pod uwagę niedociągnięcia projektu The Kingsway, WSP spodziewa się skrócenia pozostałego okresu użytkowania o co najmniej trzy do czterech lat, „zwiększając w ten sposób koszty utrzymania dróg, uszczelniania pęknięć, łatania gorącą mieszanką i uszczelniania powierzchni”.

„To sprawa osobista” – mówi Karroubi.

Podważając różne ustalenia zawarte w raporcie WSP oraz prowadzoną przez miasto księgowość dotyczącą incydentów, wiceprezes ds. technologii i badań Road Surface Recycling, Frank Crupi, odrzucił to jako osobisty atak.

„To sprawa osobista” – powiedział, zauważając, że miasto poświęciło ogromną ilość czasu na ocenę pracy jego firmy.

„Wysyłają tych wszystkich ludzi i rejestrują nas w ten sam sposób… jest to praktyka dyskryminująca” – powiedział. „Nigdy nie byliśmy testowani w ten sposób”.

Powiedział, że przez większość czasu, jaki zespół Road Surface Recycling spędził w The Kingsway, pracownicy miasta byli na miejscu i oceniali ich pracę.

Znalazło to potwierdzenie w szczegółowych raportach z kilkudniowych wydarzeń, które miasto opublikowało w tym tygodniu w ramach raportu WSP.

Być może są rzeczy, które możemy zrobić lepiej, ale musimy współpracować, aby to zadziałało” – powiedział. „Pracują nad tym, aby to powstrzymać”.

Jak Karroubi wskazał już Sudbury.com, częścią problemu Kingsway jest materiał znajdujący się pod wierzchnią warstwą asfaltu, który jego zdaniem jest wykonany z niewystarczającej ilości materiału i nie wiąże się.

Ponadto stwierdził, że warstwa wierzchnia nie była od początku wystarczająco głęboka, co utrudniało spełnienie wymogu głębokości 50 mm w przypadku projektu, w którym poddaje się recyklingowi wyłącznie istniejące materiały.

Rzeczywiście, miasto dokument ofertowy Stwierdza, że ​​„projektowa grubość wyciągu powinna wynosić 50 mm”, a średnią głębokość nawierzchni asfaltowej na Kingsway zarejestrowano na 43,1 mm.

Te 43,1 mm materiału przeznaczone jest na warstwę wierzchnią, a miasto szacuje, że grubość chodnika będzie wynosić od 90 mm do 140 mm, wyjaśnił w zeszłym miesiącu Sudbury.com dyrektor miejskich służb inżynieryjnych David Schelsted.

Nie wypowiadał się na temat jakości materiału znajdującego się pod warstwą wierzchnią, ale recykling nawierzchni drogowej nie wzbudził żadnych zastrzeżeń po odwierceniu próbek rdzeniowych w zeszłym roku.

Karroubi, który niedawno otrzymał raport WSP, powiedział, że nadal go analizuje i bardziej merytoryczną odpowiedź otrzyma dopiero w przyszłym tygodniu.

„Raport został przesłany do (Road Surface Recycling) i miasto będzie z nim współpracować w celu ustalenia kolejnych kroków” – czytamy w komunikacie prasowym miasta.

Firma Road Surface Recycling opuściła Sudbury pod koniec lipca, kiedy to Crupi powiedział Sudbury.com, że rozważy powrót w przyszłym roku, jeśli miasto spełni określone warunki.

Tyler Clark zajmuje się radą miejską i polityką dla Sudbury.com.