Pomimo opinii publicznej dziura ozonowa w Antarktyce była w ciągu ostatnich czterech lat niezwykle duża i długotrwała, a naukowcy z Uniwersytetu Otago uważają, że nie tylko chlorofluorowęglowodory (CFC) są winne.
W badaniu opublikowanym właśnie w Komunikacja przyrodniczaZespół przeanalizował miesięczne i dzienne zmiany w ozonie na różnych wysokościach i szerokościach geograficznych wewnątrz dziury ozonowej w Antarktyce w latach 2004–2022.
Odkryli, że w centrum dziury ozonowej jest znacznie mniej ozonu niż 19 lat temu, mówi główna autorka Hannah Kessenich, doktorantka na Wydziale Fizyki.
„Oznacza to, że dziura jest nie tylko większa, ale także głębsza przez większą część wiosny.
„Udało nam się powiązać spadek zawartości ozonu ze zmianami w powietrzu docierającym do wiru polarnego nad Antarktydą” – mówi. „To pokazuje, że niedawne duże dziury ozonowe mogą nie być spowodowane wyłącznie przez CFC”.
Chociaż Protokół montrealski w sprawie substancji zubożających warstwę ozonową, obowiązujący od 1987 r., reguluje produkcję i zużycie sztucznych substancji chemicznych, o których wiadomo, że zubożają ozon, naukowcy są przekonani, że do powstania dziury ozonowej przyczyniają się również inne złożone czynniki.
„Większość najważniejszych komunikatów na temat warstwy ozonowej w ciągu ostatnich kilku lat wywołała wśród opinii publicznej wrażenie, że „problem ozonu” został rozwiązany.
„Chociaż Protokół Montrealski znacznie poprawił naszą sytuację w zakresie CFC niszczących ozon, dziura była jedną z największych w historii odnotowanych w ciągu ostatnich trzech lat i dwóch z pięciu lat wcześniej.
„Nasza analiza zakończyła się danymi z 2022 r., ale na dzień dzisiejszy dziura ozonowa w 2023 r. przekroczyła już wielkość z poprzednich trzech lat – pod koniec ubiegłego miesiąca wynosiła ponad 26 milionów kilometrów kwadratowych”.2To prawie dwukrotnie więcej niż powierzchnia Antarktydy.”
Pani Kesinich uważa, że zrozumienie zmienności ozonu jest ważne ze względu na kluczową rolę, jaką odgrywa on w klimacie półkuli południowej.
„Wszyscy wiemy o niedawnych pożarach buszu i cyklonach w Australii i Nowej Zelandii, a dziura ozonowa w Antarktyce jest częścią tego obrazu.
„Chociaż dziura ozonowa jest oddzielona od wpływu gazów cieplarnianych na klimat, oddziałuje z delikatną równowagą w atmosferze. Ponieważ ozon normalnie pochłania promieniowanie ultrafioletowe, dziura w warstwie ozonowej nie może powodować ekstremalnego poziomu promieniowania ultrafioletowego na powierzchni Nie tylko Antarktyda, ale może również znacząco wpłynąć na to, gdzie ciepło jest magazynowane w atmosferze.
„Skutki w dalszej części rzeki obejmują zmiany w układzie wiatrów i klimacie powierzchniowym na półkuli południowej, które mogą mieć na nas lokalny wpływ”.
Można szybko rozwiać obawy związane z ekstremalnymi promieniami UV.
„Nowozelandczycy nie muszą się martwić o używanie w tym roku dodatkowego kremu z filtrem przeciwsłonecznym, ponieważ dziura ozonowa nad Antarktydą zazwyczaj nie jest otwarta nad Nową Zelandią – przeważnie znajduje się ona bezpośrednio nad Antarktydą i Antarktydą”.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
