Naukowcy ujawnili nowe informacje na temat zwyczajów żywieniowych mozazaurów, gigantycznych gadów morskich z okresu kredy. Badanie pokazuje, że te starożytne stworzenia były zaskakująco selektywne w swoich nawykach żywieniowych.
Badanie przeprowadzili naukowcy z Uniwersytet w Utrechcie oraz Muzeum Historii Naturalnej w Maastricht, we współpracy z kolegami z Uniwersytetu w Leicester.
Koncentrując się na oznakach zużycia zębów mozazaurów, eksperci ujawnili interesujące szczegóły dotyczące preferencji żywieniowych mozazaurów.
Tło geologiczne
Znane jako kolebka paleontologii, wapienie z Maastricht stanowią centralny punkt badań od czasu odkrycia pierwszego mozazaura w 1766 roku.
Region ten, położony na granicy holendersko-belgijskiej w pobliżu stolicy Limburgii, zapewnia bogate wgląd w okres kredy, który zakończył się 66 milionów lat temu.
Przedmiot badania
„Interesowało nas, czy różne gatunki mozazaurów spotykane w okolicach Maastricht przeszkadzają sobie w wyborze pożywienia i czy nie stanowi to dużego problemu” – wyjaśniła dr Femke Holwerda, paleontolog z Wydziału Nauk Uniwersytetu w Utrechcie . geologia.
Nie mając danych na temat zawartości żołądka, naukowcy przeanalizowali drobne zadrapania na zębach mozazaurów z południowej Limburgii i okolic Eben-Emel w Belgii.
Eksperci zastosowali nowe podejście, najpierw wykonując silikonowe formy zębów, a następnie skanując 3D. „Technikę tę stosowano już u dinozaurów, ale jako pierwsi spojrzeliśmy na zęby mozazaurów w ten sam sposób” – wyjaśnia współautorka badania Anne Schulp.
Czego dowiedzieli się badacze
„Wydaje się, że różne gatunki mozazaurów wykazują różnice w diecie. Zaobserwowaliśmy te różnice głównie pomiędzy mniejszymi gatunkami – według standardów mozazaurów – o łącznej wielkości około trzech do siedmiu metrów, a większymi gatunkami, których długość jest różna” – mówi dr Holwerda Od ośmiu do piętnastu metrów.
Występowały także pewne różnice w diecie pomiędzy większymi gatunkami. „Wygląda na to, że szczególnie prognatodon ze swoimi dużymi zębami w kształcie stożka miał w swojej diecie zaskakującą ilość skorupiaków, więc najwyraźniej uwielbiał bufet z owocami morza”.
„Inny gatunek, Plioplatecarpus, z wąskimi, spiczastymi zębami, wykazywał zaskakującą liczbę oznak zużycia. Gatunek ten mógł również lubić ryby o ciałach z mocnymi łuskami.
znaczenie studiowania
Badania te dodają ważne elementy do układanki ekosystemu świata kredowego. „Chcemy lepiej zrozumieć różnorodność” – powiedział Schulp. „Jest to dla nas łatwiejsze, ponieważ wszystkie badane zwierzęta pochodzą z tych samych skał, a zatem z tego samego okresu. Zamiast więc opisywać tylko jeden gatunek, patrzymy na ekosystem jako całość”.
Wapień z Maastricht
Złoża miękkiego wapienia wokół Maastricht mają szczególną wartość dla paleontologów.
„Nie ma drugiego miejsca na świecie, gdzie siedliska mozazaurów są tak zachowane jak tutaj. Można je znaleźć w bardzo miękkim wapieniu, więc można wykluczyć ścieranie się zębów z innych powodów” – powiedział Schulp.
Paleontolodzy amatorzy
John Jagt, kustosz Muzeum Historii Naturalnej w Maastricht, podkreślił pozytywną rolę paleontologów-amatorów.
„Amator dosłownie oznacza „entuzjastę”, a dzięki 250 latom szeroko zakrojonych badań prowadzonych przez tych entuzjastów dowiedzieliśmy się wiele o mozazaurach i innych wymarłych formach życia” – powiedział Jagt. „Muzeum takie jak nasze bardzo na tym zyskuje. Pomocne jest również to, że w Holandii wspiera się tego rodzaju amatorską naukę: jest to po prostu dozwolone przez prawo. Nie wszędzie tak jest”.
Mozazaury
Mozazaury były grupą dużych gadów morskich, które rozkwitły w późnej kredzie, około 82 do 66 milionów lat temu. Należały do dominujących drapieżników morskich swoich czasów, pełniąc rolę podobną do roli współczesnych orek.
Ewolucja i różnorodność
Uważa się, że mozazaury wyewoluowały z półwodnych łuskowatych, grupy obejmującej węże i jaszczurki. Zidentyfikowano ponad 40 gatunków o długości od około 1 metra do ponad 17 metrów.
Występowała duża różnorodność kształtów ich ciała i adaptacji, co odzwierciedlało różnorodne siedliska i preferencje żywieniowe.
Charakterystyka fizyczna
Miały wydłużone ciała, duże głowy z potężnymi szczękami i kończyny przypominające wiosła, przystosowane do pływania.
Zęby mozazaurów różniły się w zależności od gatunku, ponieważ niektóre były przystosowane do miażdżenia skorupiaków, podczas gdy inne były bardziej odpowiednie do krojenia mięsa.
Wiele gatunków miało dwupłatowy ogon, podobny do ogona rekina, co wskazywało, że były one dobrymi pływakami.
Siedlisko i dieta
Mozazaury zamieszkiwały różnorodne środowiska morskie, od przybrzeżnych po otwarty ocean.
Ich dieta była zróżnicowana i obejmowała ryby, amonity, małe gady i mięczaki. Jako drapieżniki odgrywają kluczową rolę w swoich ekosystemach.
Reprodukcja
Mozazaury były żyworodne, rodziły swoje młode w wodzie, co jest cechą wspólną niektórych współczesnych jaszczurek i węży.
Niewiele wiadomo na temat tempa ich wzrostu i długości życia, ale prawdopodobnie szybko urosły do swoich dużych rozmiarów.
wygaśnięcie
Mozazaury wymarły wraz z wieloma innymi gadami morskimi podczas wymierania w okresie kredy i paleogenu około 66 milionów lat temu, w wyniku którego wyginęły także dinozaury.
Znaczenie naukowe
Skamieniałości mozazaurów, w tym całe szkielety, znaleziono na każdym kontynencie, w tym na Antarktydzie. Badanie tych skamieniałości może dostarczyć cennych informacji na temat kredowych ekosystemów morskich.
Badanie zostało opublikowane w czasopiśmie Raporty naukowe.
Podobnie jak ty czyta? Zapisz się do naszego newslettera, aby otrzymywać ciekawe artykuły, ekskluzywne treści i najnowsze aktualizacje.
—-
Odwiedź nas w EarthSnap, bezpłatnej aplikacji udostępnionej przez Erica Rallsa i Earth.com.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
