Odkryto dużą erupcję wulkanu na księżycu Jowisza Io

Duża erupcja wulkanu na księżycu Jowisza Io została wykryta przez Jeffa Morgenthalera z Planetary Science Institute przy użyciu obserwatorium Io Input/Output (IoIO) PSI.

Główny naukowiec PSI używa Morgenthaler IoIO, zlokalizowanego w pobliżu Benson w Arizonie, do monitorowania aktywność wulkaniczna na Io od 2017 roku Notatki Prawie co roku pokazuje jakąś erupcję, ale największą jak dotąd widziano jesienią 2022 roku.

Io jest najbardziej wewnętrznym z czterech dużych księżyców Jowisza i najbardziej wulkanicznym ciałem w Układzie Słonecznym dzięki ciśnieniom pływowym, które odczuwa od Jowisza i dwóch innych jego dużych księżyców, Europy i Ganimedesa.

IoIO wykorzystuje technologię koronograficzną, która przyciemnia światło Jowisza, aby umożliwić obrazowanie słabych gazów w pobliżu bardzo jasnej planety. promieniowanie dwóch z tych gazów, sód i zjonizowane zapałki, który rozpoczął się między lipcem a wrześniem 2022 r. i trwał do grudnia 2022 r. Co dziwne, zjonizowana siarka, która tworzy podobną do pączka strukturę otaczającą Jowisza, zwaną torusem plazmy Io, nie była w tym wybuchu tak jasna, jak widzieliśmy wcześniej. „Może to nam powiedzieć coś o składzie aktywności wulkanicznej, która spowodowała erupcję, lub może nam powiedzieć, że torus jest bardziej skuteczny w pozbywaniu się materii, gdy wrzuca się do niego więcej materii” – powiedział Morgenthaler.

notatki do niej Głębokie efekty dla misji NASA Juno, która krąży wokół Jowisza od 2016 roku. Juno przeleciała obok Europy podczas eksplozji i stopniowo zbliża się do Io w celu bliskiego przelotu w grudniu 2023 roku. Wiele instrumentów Juno jest wrażliwych na zmiany w środowisku plazmy wokół Jowisza i Io, które może Można go bezpośrednio prześledzić wstecz do rodzaju aktywności wulkanicznej obserwowanej przez IoIO. „Pomiary Juno mogą nam powiedzieć, czy ta erupcja miała inny skład niż jej poprzednicy” – powiedział Morgenthaler.

„Jedną z ekscytujących rzeczy w tych obserwacjach jest to, że mogą one zostać odtworzone przez każdą młodszą uczelnię lub aspirującego astronoma-amatora” – powiedział Morgenthaler. „Prawie wszystkie części użyte do budowy IoIO są dostępne w sklepie z aparatami lub teleskopami”.

Posiadanie jednej lub więcej kopii IoIO działających gdzie indziej byłoby bardzo pomocne w unikaniu przerw pogodowych i mogłoby zapewnić więcej czasu na obserwację każdej nocy bardzo dynamicznego pierścienia plazmowego Io i mgławicy sodowej Jowisza. „Byłoby wspaniale zobaczyć, jak kolejny IoIO pojawi się w sieci, zanim Juno dotrze do Jowisza w grudniu” – powiedział Morgenthaler.

Oprócz monitorowania mgławicy Sodium Jowisz, IoIO monitoruje również warkocz sodowy Merkurego, jasne komety i tranzyty. planety pozasłoneczne.