We wtorek drużyna Edmonton Oilers wykonała pierwszy duży krok dla organizacji w erze Jeffa Jacksona, rozstając się z dyrektorem ds. skautingu Tylerem Wrightem i zatrudniając na jego miejsce Richarda Barassiego.
Wright przybył w samą porę, aby nadzorować draft na rok 2020, odchodząc po dokonaniu zaledwie 19 wyborów w drafcie w 28 rundach w ciągu czterech sezonów. 14 z 19 typów zostało dokonanych po pierwszych trzech rundach.
Czasy Wrighta jako kapitana amatorskiego działu skautingu miały kilka charakterystycznych cech. Przynajmniej w pierwszej rundzie wybrał więcej zawodników niż wykwalifikowanych zawodników.
W ciągu dwóch z trzech sezonów, w których wybierał w pierwszej rundzie draftu, zawodnik, którego wyprzedził Edmonton, stał się w centrum zainteresowania fanów, którzy wyłapywali niedociągnięcia w wyborze draftu.
Najbardziej znany jest z wymiany w drafcie na rok 2021 i umożliwienia drużynie Minnesota Wild wybrania czołowego bramkarza Jespera Wallstedta. Oilers zyskali dwa typy (wykorzystane w przypadku Xaviera Bourgaulta i obrońcy Lucy Munzenbergera), jednocześnie tracąc wybór o prawdziwym wpływie Wyatta Johnstona (którego Dallas Stars wybrało tylko jeden wybór po Bourgault).
Być może jeszcze bardziej błędnie, wybranie Dylana Hollowaya w 2020 roku zamiast Dawsona Mercera wydawało się wówczas wyborem lepszego sportowca zamiast wybitnego talentu hokejowego. Holloway pozostaje marginalnym graczem w NHL, choć wygląda na to, że jesienią zrobi kolejny krok.
Mercer ma w swoim CV dwa pełne sezony w NHL, a jego postępy sezon po sezonie wydają się czymś wyjątkowym. Numery Mercera w roku draftu znajdowały się w pierwszej dziesiątce w całym drafcie, ale New Jersey udało się zająć mu 18. miejsce.
Szkicowanie Wrighta w późniejszych rundach było podręcznikiem dla współczesnego personelu skautowego. Potencjalny skład Edmontona składa się z kilku atakujących napastników z najwyższej półki, a te typy w końcówkach są wykorzystywane przez takie nazwiska jak Matvey Petrov, Maxim Berezkin i Carter Savoy. Jeśli którykolwiek z nich przyjedzie jako zarejestrowany skrzydłowy, wszystkie zakłady zostaną wypłacone.
Rozsądnie jest, aby organizacje zawierały tego typu zakłady w późniejszych rundach. Opracowanie przyszłego centrum kontrolnego nie ma zbyt wielu zalet, gdy tych graczy jest mnóstwo w handlu lub wolnej agencji (oraz graczy NHL typu plug-and-play), ale zawodnik taki jak Petrov może zaoferować znaczną wartość, jeśli będzie nadal rozwijać się zgodnie ze swoją obecną trajektorią.
Wright dokonał takiego wyboru, ale stracił pracę. Całkiem możliwe, że w nadchodzącym roku jedno lub więcej z tych nazwisk pojawi się. Jedynym oczywistym problemem w jego draftingu jest zaliczenie umiejętności w pierwszej rundzie.
dlaczego teraz?
Moment zmiany jest przewidywalny. Amatorska dywizja skautingu Oilers pozostała nienaruszona podczas mistrzostw Ivana Hlinki, a teraz można wyznaczyć kurs na przyszły rok. Miał amatorską kadrę w Edmonton pewne obroty W ciągu ostatnich dwóch lat Bob Green pozostał jednak konsekwentny.
Mogłoby pojawić się więcej nowych zawodników, ale projekt zwykle sygnalizuje zmiany w skautingu i większość zawodników oceniających amatorskich hokeistów na potrzeby ligi jest zatrudniona na przyszły sezon.
To dopiero początek systemu, który ma zastąpić Wrighta. Jego karta raportu nie została jeszcze spisana. Brak wpływu w pierwszej rundzie był częściowo spowodowany selekcją w środkowej lub późnej części draftu w latach, gdzie rządził Wright.
Może to mieć więcej wspólnego ze strategią (Nafciarze mogą chcieć agresywnie wykorzystywać umiejętności przy każdym wyborze, pomysł propagowany przez Barry’ego Frasera w latach 1979–1981 z historycznymi wynikami) i definiowaniu najlepszego dostępnego gracza, a nie brak wyników (Holloway to ideał Wrighta jedyny wybór gry w NHL).Do tej pory).
Możliwe jest również, że Jackson miał na myśli inny model dla całego działu.
Nowym facetem jest Rick Pricey. Ma dwudziestoletnie doświadczenie w różnych amatorskich rolach skautowych w drużynach Colorado Avalanche i Philadelphia Flyers.
Życiorys Presseya jest o wiele bardziej atrakcyjny niż życiorys Wrighta, kiedy przybył z Detroit Red Wings.
Jako dyrektor ds. skautingu Avalanche Pricey dowodził, gdy Kolorado odwracało sytuację (Matt Duchin, Ryan O’Reilly, Tyson Barry) przez pierwsze trzy rundy draftu 2009. Przewodził także skautom drużyny, gdy Nathan McKinnon i Gabriel Landeskog byli wybrany.
Jedna z krytycznych uwag pod adresem Presseya w chwili jego wyjazdu z Denver? Niemożność znalezienia talentów poza draftem w 2009 roku i nadmierne poleganie na typach z pierwszej rundy draftu.
Opowieść stara jak świat.
Rozwijanie talentów amatorskich jest trudnym zadaniem.
innowacje
Są rzeczy, które nowy dyrektor skautingu po stronie amatorskiej może zrobić, aby pomóc organizacji.
Pierwszym i być może najważniejszym jest zapewnienie działu analitycznego dla skautów-amatorów. Nie ma to na celu zastąpienia skautów, ale raczej umożliwienie organizacji posiadania lepszych informacji na temat dostępnych talentów.
Dziesięć lat temu Oilers byli innowatorami przy stole draftu, słynąc z dwóch kolejnych wyborów w 2013 roku. Transakcje te nie zakończyły się sukcesem, ale zespół szukał graczy, którzy mieli potencjał, aby pewnego dnia zagrać w hokeja w NHL.
Paradygmat kreślenia pod rządami Wrighta był bardzo sztywny. Kolejne typy Edmontona były dobre przez kilka lat, a każdy sezon przynosi dobre stawki wykraczające poza setny wybór.
Czy jest jeden obszar, w którym zespół mógłby zacząć działać bardziej agresywnie od dzisiaj? Podpisywanie kontraktów z wolnymi agentami w celu zwiększenia ilości leadów w systemie.
Lista 50 mężczyzn Edmontona zawiera tylko 42 nazwiska. Są tylko cztery drużyny NHL z mniejszą liczbą graczy. Jest mnóstwo miejsca na podpisanie kontraktu z CHL, uczelniami i europejskimi wolnymi agentami.
Prawda o skautingu amatorskim
Ten ruch wskazuje, że plan Jacksona postępuje. Amatorska eksploracja to obszar gry, którego zmiany lub ulepszenia wymagają dużo czasu.
To, co mogliby zrobić Oilers, na przykład wstrzymanie wyborów w drafcie, nie stanie się przez co najmniej rok, a być może nawet dłużej.
Pomocne mogą okazać się oferty takie jak Para Oferty 2013, które uzyskały wiele typów.
Charakter tego aspektu biznesu hokejowego jest w dużej mierze tajemnicą. Niezwykłe jest uznanie pojedynczego skauta, a los dyrektora skautingu często jest powiązany z losem dyrektora generalnego, co jest sygnałem, że do wiosny może nastąpić zmiana w tej dziedzinie.
Wright nie miał zbyt wielu wysokich typów, a kiedy już jeden trafił, przekraczał jego najlepszy potencjał.
Jego ostatnie typy są dokładnie tym, czego domagali się fani Oilers, odkąd wykoleił pierwszą rundę draftu w 2007 roku, skupiając się na wyjątkowo niskim potencjale.
Wybór hokeistów do draftu do NHL wiąże się z dużym szczęściem.
Szczęście Wrighta nigdy nie dotarło do Edmonton.
Zobaczymy co z Bricem.
(Zdjęcie na górze: Bruce Bennett/Getty Images)
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
