Jak zabójczy grzyb zmniejsza przestrzeń życiową naszych żab

W 1993 roku znaleziono martwe żaby zbiorowo (Daleka Północ Queensland). Kiedy naukowcy przeanalizowali ich ciała, odkryli coś dziwnego. Ich małe ciała były pokryte zarazkami.

To była epidemia. Grzyb hydrotermalny zjadł keratynę w ich skórze, upośledzając jej funkcję i powodując zatrzymanie serca. Co gorsza, ziemnowodny grzyb chytrid (Patrachochytrium dendrobatidis) po cichu rozprzestrzeniał się po całym świecie, od Ameryki Południowej po Europę, zabijając żaby, gdziekolwiek się pojawił.

Prawdopodobnie w domu Półwysep KoreańskiPo raz pierwszy odkryto go w Australii Późne lata siedemdziesiąte. To także się rozprzestrzeniło spowodował wyginięcie Co najmniej cztery gatunki żab australijskich i prawdopodobnie trzy kolejne.

Ten śmiercionośny patogen jest selektywnym zabójcą. jak nasz Nowe wyszukiwanie Jak się okazuje, sprawia to, że niektóre obszary są strefą zakazaną dla wrażliwych gatunków żab. Grzyby nie lubią wysokich temperatur. Jednak w chłodniejszych środowiskach – na przykład w Australii Południowej i wyżej w pasmach górskich – dobrze się rozwijają. W przypadku niektórych gatunków żab śmiertelność w takich środowiskach może sięgać 100%.

wyrzucony z wyżyn

Australia jest bogata w żaby – według ostatnich szacunków żyje ich 247 gatunków. Większość z nich ma charakter endemiczny dla kontynentu – wiele z nich jest niesamowicie pięknych lub podobnych żaba żółwdziwny.

Wspaniała australijska żaba drzewna była niegdyś szeroko rozpowszechniona w lasach deszczowych wilgotnych tropików Queensland, rozciągając się od Townsville do Cooktown, rozciągając się od poziomu morza do najwyższej góry Queensland, Mt Bartle Frere o wysokości 1622 metrów.

Żaby drzewne pokryte koronką żyły w tych lasach, zarówno w górach, jak i na poziomie morza. Zostały jednak wypędzone z lasu deszczowego na wysokość ponad 400 metrów. Na dole upał utrudnia zabijanie grzybów, a wysoki współczynnik reprodukcji żaby może przewyższać liczbę zgonów z powodu chorób.

obszary ograniczone

Australijczycy aż za dobrze wiedzą, jakie szkody mogą wyrządzić wprowadzone gatunki. Ropuchy trzcinowe zabijają lokalne drapieżniki, takie jak dasuyurs, które nie są przyzwyczajone do ich jadu. Koty i lisy doprowadziły do ​​wyginięcia wielu małych ssaków.

Ale nawet jeśli typ przetrwa kontakt z wprowadzonym typem, może zmienić się na zawsze.

Wynika to z mniej oczywistych skutków, jakie mogą mieć wprowadzone gatunki, takie jak grzyb chytrid, takich jak zmniejszenie obszarów, na których mogą żyć gatunki rodzime. Kiedy tak się stanie, nasz gatunek może zostać zepchnięty na mniejsze części swojego pierwotnego zasięgu, zwane ostojami ekologicznymi.

Przeczytaj więcej: Najgorszą chorobą zwierzęcą na świecie jest zabijanie żab na całym świecie. Testowy hack może pomóc je uratować

Jak pokazują nasze badania, zmienia się nie tylko geografia. Zmienia także ich niszę – zestaw warunków środowiskowych, w których gatunek może przetrwać. W rzeczywistości wprowadzone gatunki mogą znacznie bardziej pogorszyć status gatunków rodzimych niż ich zasięg geograficzny.

Być może zastanawiasz się, jak to możliwe. Dzieje się tak dlatego, że szkody wyrządzone przez wprowadzone gatunki mogą się bardzo różnić w zależności od środowiska. Wprowadzone gatunki mają swoją własną niszę – klimat i środowiska, w których dobrze się rozwijają, oraz obszary, w których nie.

Gatunki żab, które przetrwały początkowe epidemie, nie tylko żyją w przypadkowych częściach swojego starożytnego zasięgu. Ostoją stają się obszary cieplejsze i bardziej wilgotne lub te, w których występują mniejsze wahania temperatury. Chytrid jest tu nadal szeroko rozpowszechniony, ale jest mniej śmiercionośny.

Częścią układanki jest również fakt, że te obszary schronienia są naturalnie łatwiejszymi miejscami dla żab do przetrwania i rozmnażania. Kiedy populacje dobrze się rozwijają, są bardziej odporne i mają większe szanse na przeżycie niż grzyby.

Zawiezieni do schronisk

Wzór, który dokumentujemy, nie pojawia się tylko u żab. Naukowcy podejrzewają, że podobne zmiany mogły zostać narzucone wielu rodzimym gatunkom dotkniętym przez gatunki wprowadzone.

Weźmy pod uwagę kulika kamiennego – milutkiego, długonogiego i ekscentrycznego ptaka Noc płacze. Wielu z nas widziało je nawiedzające parki i ogródki piwne w całej północnej Australii. Jednak sam ptak wymarł lub jest krytycznie zagrożony w Australii Południowej, gdzie wędrował. Dlaczego?

Utrata siedlisk odegrała pewną rolę, ale robi to tylko ten gatunek bardzo bezbronny do lisów. Lisy nie lubią wilgoci panującej w tropikach i subtropikach Australii. W rezultacie korona została wypchnięta z suchszych części jej miejsca.

Wyspecjalizowane skurcze wywołane przez wprowadzone gatunki będą prawdopodobnie rozległe, ale zostały mało zbadane.

Jeśli gatunek ma obniżony wzrost, może się to zmienić tam, gdzie kierują swoje wysiłki działacze na rzecz ochrony przyrody. Aby zapewnić zagrożonym gatunkom największe szanse na przetrwanie, być może będziemy musieli skierować naszą energię na ochronę ich w ich ekologicznych sanktuariach, bezpiecznych przed drapieżnikami i chorobami.

Kiedy naukowcy oceniają, jak radzą sobie gatunki, często przyglądamy się zmianom w zasięgu geograficznym, aby ocenić poziom ryzyka dla gatunku, od wrażliwego po wymarły na wolności.

Ale to może mieć ograniczenia. Nasza praca pokazała, że ​​środowisko, w którym gatunki mogą przetrwać, może kurczyć się daleko poza ich zasięg geograficzny, ograniczając ich zdolność do sprostania nowym wyzwaniom ekologicznym. Jeżeli gatunki żab zostaną zmuszone do opuszczenia wyższych wysokości, mogą być bardziej narażone na ryzyko zmiany klimatu, ponieważ wyższe wysokości prawdopodobnie najbardziej elastyczny na zmiany klimatyczne.

Jest tu jednak złoty środek. W obliczu nowych zagrożeń gatunki mogą być bardziej odporne, niż zakładamy. Niektórzy mieszkańcy mogą ponieść poważne szkody, inni mogą uciec. Zrozumienie, dlaczego tak się dzieje, będzie kluczem do zapewnienia naszym rodzimym gatunkom największych szans na przetrwanie w niepewnej przyszłości.

Przeczytaj więcej: Śmiertelna choroba doprowadziła do wyginięcia 7 australijskich żab – ale ta zagrożona żaba walczy