Hughes wciąż robi wrażenie, gdy zmęczony zespół ponosi dotkliwą porażkę – Sportsnet.ca

Najwyraźniej pokonanie San Jose Sharks staje się nudne dla Vancouver Canucks.

Seria 11 zwycięstw drużyny Canucks przeciwko Sharks zakończyła się w sobotę w San Jose porażką 4:3, 23 dni po tym, jak Vancouver zawstydziło tego samego przeciwnika 10:1 w SAP Center. Była to pierwsza porażka Canucks z rywalami z Pacific Division od prawie czterech lat, ale czwarta porażka Vancouver w sześciu meczach przeciwko jakimkolwiek rozgrywkom.

Był to także siódmy mecz Canucks w ciągu 11 wieczorów, który nastąpił po zwycięstwie 5:1 w piątkowy wieczór w Seattle. Twórca harmonogramu rozgrywek NHL, który zawsze miał pewne niejasności w kwestii geografii na zachód od Chicago, kazał drużynie Canucks przybyć do hotelu w San Jose tuż po drugiej w nocy w sobotę rano.

Zespół Canucks strzelił gola w trzeciej tercji o 16:49, kiedy Brock Boeser strzelił gola po odbiciu, a jego zespół grał sześć na pięć, a wynik zremisował dwoma efektownymi spojrzeniami. JT Miller odbił się z bliskiej odległości nad siatką na 20 sekund przed końcem trzeciej tercji, gdy Vancouver pokonało San Jose 15:7. Liczba prób strzałów w meczu to 78-47 dla Canucks.

Jednak Sharks, którzy po stracie dziewięciu bramek 2 listopada mają obecnie bilans 4-5-1, byli w stanie wygrać mecz w pierwszych dwóch minutach ostatniej kwarty. Mikael Granlund od początku do końca jechał bez przeszkód i pokonał obrońcę Canucks Filipa Hronka i bramkarza Caseya DeSmitha, doprowadzając do remisu 2:2 już w 22 sekundzie po dogrywce.

A po tym, jak Tyler Myers z Vancouver przyjął nieostrożnie wysoki rzut karny po wznowieniu na słupku, San Jose strzelił gola w grze w przewadze cztery na trzy o 1:48, a Mike Hoffman wykorzystał własne odbicie po mocnej obronie DeSmitha. Przekieruj cel rekina.

To nie był mecz, który Canucks „powinni” przegrać, ale zawsze był to mecz, który „mogli” ze względu na harmonogram, podróż i rosnącą formę Sharks. Ale to nie ułatwiło trenerowi Vancouver Rickowi Tocchetowi zaakceptowania tej decyzji.

„Zasłużyli na ten mecz” – powiedział Tocchet reporterom w San Jose. „Zmarnowałem duży wysiłek przeciwko Seattle. San Jose zagrało dobrze, a oni ciężko dzisiaj pracowali. I w końcu próbowaliśmy wrócić (ale) trzeba szanować swoich przeciwników. To lekcja, którą można wyciągnąć. Wiesz, drużyny play-offowe tego nie robią nie rób takich rzeczy.”

Przytulna drzemka

Drugi mecz z rzędu Touchet zmierzy się z borykającym się z problemami zawodnikiem pierwszej linii Andriejem Kuzmienko, który w zeszłym sezonie strzelił 39 goli, ale w tym miesiącu strzelił dziewięć goli bez żadnego.

Po piątkowym odważnym zwycięstwie w Seattle, w którym głębocy napastnicy (czyli kandydaci do zdrapki) wystąpili i poprowadzili Canucks, Touchette nie miał łatwej opcji na sprowadzenie Kuźmenko na boisko.

Słusznie. Jednak biorąc pod uwagę, że Canucks rozegrają siedem z ośmiu kolejnych meczów u siebie, skrzydłowy powinien powrócić do składu we wtorek, gdy Anaheim Ducks odwiedzą Vancouver.

Największy Quinn

Nawet po porażce Quinn Hughes jest niewiarygodny. Człowiek, który grał więcej niż jakikolwiek inny zawodnik Canuck, był także najbardziej ożywiony na koniec 11-dniowego enduro zespołu. Czas lodowy obrońcy wynosił 29:49, wliczając czas 11:54 do trzeciej tercji, a Hughes tańczył przed obrońcami do samego końca. Kapitan Canuck oddał 16 strzałów w stronę bramkarza Sharks Kaapo Kahkonena. Chociaż połowa jego strzałów została zablokowana, 16 prób Hughesa stanowiło ponad jedną trzecią wszystkich jego strzałów w San Jose.

Asysta Hughesa przy ataku partnera z niebieskiej linii, Filipa Hronka, gol w grze w przewadze w pierwszej kwarcie był jego 22.^{Drugi skrót} punkt w listopadzie, co oznacza, że ​​​​miesiąc Hughesa był najbardziej produktywny w historii drużyny z Vancouver. Wydłużyło to także passę punktową Hughesa do 11 meczów, dzięki czemu zremisował z kolegą z drużyny Millerem i zajął drugie miejsce w wyścigu punktacji NHL, dwa razy za Nikitą Kucherowem, który zdobył 35 punktów dla drużyny Tampa Bay Lightning. W sobotę Miller asystował przy wszystkich trzech bramkach, a Canucks strzelili dwa gole w grze w przewadze i raz zdobyli sześć z pięciu bramek.

Peterson pojawia się ponownie

Aż do trzeciej kwarty był to kolejny dezorientujący wieczór dla gwiazdy Canucks, Eliasa Petterssona, który nie zdobył żadnego punktu w trzech meczach, a w Seattle uzyskał najniższy w sezonie czas lodowy wynoszący 16:07. Przed meczem z Krakenem Touchette odrzucił spekulacje, jakoby Pettersson grał z kontuzją, powtarzając, że środkowy musi zacząć grać szybciej i ogólnie być lepszy.

W trzeciej kwarcie znów wyglądał na szybkiego i niebezpiecznego, i to nie tylko dlatego, że przejechał przed obrońcą San Jose Calenem Addisonem. Ciężki, czysty czek i odwetowy czek Matta Benninga wywołały bójkę pomiędzy 10 graczami o 17:40. Sam Lafferty, napastnik, który zastąpił Kuzmenkę na linii Petersona, rzucił się na pomoc swojemu koledze z drużyny i rzucił piłkę nad Benningiem, a Edison w końcu był w stanie rzucić wyzwanie Petersonowi.

Peterson nie jest wojownikiem, ale z pewnością jest świetnym hokeistą i patrzyłem na niego, gdy Canucks odrabiali stratę dwóch bramek. Peterson zakończył grę z czasem 24:09 czasu lodowego, sześcioma próbami oddania strzału i prowadził drużynę z 72,7% skutecznością celności: pięć z pięciu.