EDMONTON — Głos Tylera Seguina płonie. Oczy Wyatta Johnstona napełniły się łzami. Twarz Pete’a Deborda stężała.
Wejście i wyjście z finału Pucharu Stanleya było bolesne. Nieco gorsze było poczucie, że zawiedli Joe Pavelskiego.
„Nie pytaj o Joego” – powiedział Siggin ze smutnym śmiechem, czując się nieco irytowany.
Jeśli niedzielna porażka 2:1 z Edmonton Oilers w szóstym meczu finału Konferencji Zachodniej byłaby ostatnim meczem w karierze Pavelskiego – a z pewnością wydawało się to realną możliwością, biorąc pod uwagę to, jak mówili o nim później jego koledzy z drużyny – byłoby to trudny do przełknięcia. Pavelski miał niezapomniany okres po sezonie, w którym strzelił tylko jednego gola i trzy asysty w 19 meczach. Facet, który zdobył 1068 punktów w sezonie zasadniczym i kolejne 143 w play-offach, nigdy nie zdobył ani jednego punktu w serii Oilers.
Ale jego wpływ na gwiazdy w ciągu ostatnich pięciu sezonów był niezmierzony.
„Od pierwszego dnia, odkąd tu jest, znaczył wszystko dla naszej grupy – na lodzie, poza nim i we wszystkich naszych grach golfowych” – powiedział Seguin. „Poprawił to wszystko. To po prostu świetny facet, którego warto tu mieć”.
De Boer opisał to jako „absolutny przywilej mojej kariery trenerskiej trenować takiego człowieka”. Kapitan Jimmy Benn opisał go jako swojego „stałego członka drużyny”. Johnston, który w wieku 21 lat jest zaledwie o połowę młodszy od Pavelskiego (weteran w przyszłym miesiącu skończy 40 lat), ze łzami w oczach opowiadał o mężczyźnie, który mieszka z rodziną od czasu wejścia do NHL.
„Nie mogę wystarczająco podziękować jemu i jego rodzinie za to, co dla mnie zrobili” – powiedział Johnston.
Joe Pavelski nie zdobył ani jednego punktu w serii play-offów Stars przeciwko Oilers. (Lily Devlin/Getty Images)
Dla Pavelskiego była to kolejna porażka w pełnej nich karierze. Dwukrotnie dotarł do finału Pucharu Stanleya, raz z San Jose Sharks w 2016 r. i raz z Stars in the Bubble 2020 tutaj, w Edmonton, ale jego zespoły niezmiennie rywalizują ze sobą. Nie przez przypadek grasz w 201 meczach play-off w karierze.
Pavelski nie jest jedynym weteranem, który przegapił wspaniałą okazję na wygranie pierwszego turnieju. Ryan Sutter ma 39 lat, Ben 34 lata, a Matt Duchene 33 lata. Z pewnością finałowa trójka będzie miała więcej szans, ponieważ gwiazdy są zbudowane na teraźniejszość i przyszłość. Ale to była czołowa drużyna Konferencji Zachodniej, drużyna, która sprawdziła każde pole swoim talentem, głębią, strukturą, niebieską linią i grą bramkową. To miał być ich rok.
Jednak wynik 0 na 14 w grze w przewadze w połączeniu z czterema golami zdobytymi w grze w przewadze w meczach 5 i 6 skazał ich na kolejny sezon pytań „co by było, gdyby”. Gwiazdy pokonały Oilers 35-10 w meczu 6, co stanowiło największą różnicę strzałów i najmniejszą liczbę oddanych strzałów w historii przegranej kończącej serię. Do końca, kiedy zasypywali bramkarza Oilers Stuarta Skinnera strzałami w szalonej grze sześć na pięciu, wierzyli, że jakimś cudem wygrają mecz, serię i Puchar Stanleya.
– Hokej jest trudny, wiesz? Powiedział Sijin. „Aby dobrze poszło, potrzebujesz wielu rzeczy. Musisz mieć tę szansę. Mieliśmy taką szansę. Podjęliśmy wyzwanie i pokonaliśmy kilka naprawdę dobrych drużyn (Vegas i Kolorado) i zdaliśmy sobie sprawę, że mamy coś wyjątkowego. Przegraliśmy z zespół, o którym myśleliśmy: „Możemy go pokonać, czasem było to w fazie play-off, czasem było to jedno odbicie, jeden gol, jedna obrona. Dlatego wszyscy to kochamy i dlatego jest to tytuł najtrudniejszy do zdobycia na świecie. „
Johnston grający dopiero drugi sezon ma przed sobą lata szans. Nawet jeśli Gwiazdy zaczną tracić niektórych weteranów z powodu wyniszczenia i wolnej agencji, wierzy, że zespół jest dobrze przygotowany na przyszłe występy.
„Jest wielu dobrych graczy, którzy mają przed sobą przyszłość związaną z hokejem” – powiedział Johnston. „Nawet starsi chłopcy mają wielu naprawdę dobrych hokeistów. Trudno teraz patrzeć w przyszłość i patrzeć wstecz (dziś wieczorem), ale z pewnością jest to ekscytujące”.
Po stracie Seguina ogarnęły surowe emocje, mieszanka uznania i dewastacji. Hokej taki jest.
„Jest teraz wiele emocji, dużo frustracji, ale tak, mieliśmy też mnóstwo zabawy” – powiedział. „Świetnie się bawiliśmy, przeżywając te ważne momenty, rywalizując ze sobą, wzloty i upadki. Uwielbiam to – więc było wspaniale.… Niestety, aby wygrać w tej lidze, trzeba wiele stracić. Nie wiem dlaczego tak właśnie jest, ale (musisz) wyciągnąć pewne wnioski, zachować ten smak i przygotować się na przyszły rok.
(Górne zdjęcie Joe Pavelskiego i Connora McDavida: Cody McLachlan/Getty Images)
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
