Elnaz Rakabi, wspinacz konkurujący bez chusty, w Iranie

Dubaj, Zjednoczone Emiraty Arabskie –

Nazistowska irańska wspinaczka Rakabi została powitana jak bohaterka po powrocie do Teheranu wczesnym rankiem w środę, po rywalizacji w Korei Południowej bez obowiązkowej chusty na głowę wymaganej dla kobiet-sportowców z Republiki Islamskiej.

Decyzja Rekabi, by nie nosić hidżabu podczas niedzielnych zawodów, jest wynikiem protestów, które wybuchły po śmierci 22-letniej kobiety w areszcie 16 września, wkraczają w piąty tydzień. Mahsa Amini została aresztowana przez krajową policję moralności z powodu jej sukni – jej śmierć doprowadziła do tego, że kobiety publicznie zdjęły obowiązkową zasłonę.

Demonstracje, które w ponad 100 miastach ściągają na ulice dzieci w wieku szkolnym, naftowców i inne osoby, stanowią najpoważniejsze wyzwanie dla teokracji Iranu od czasu masowych protestów wokół spornych wyborów prezydenckich w 2009 roku.

Zwolennicy i media posługujące się językiem farsi spoza Iranu są zaniepokojone bezpieczeństwem Rikabi po tym, jak zdecydowała się rywalizować bez chusty.

We wtorek na Instagramie na koncie przypisywanym Rekabi nazwano jej brak noszenia chusty „nieumyślnym”, chociaż nie było od razu jasne, czy napisała post i jaki był jej stan. Irański rząd rutynowo wywiera presję na aktywistów w kraju i za granicą, często nadając w telewizji państwowej to, co grupa praw człowieka określa jako przymusowe zeznania.

Nagranie wideo krążące w Internecie pokazało duże tłumy gromadzące się w środę na początku środy na międzynarodowym lotnisku Imam Chomeini pod Teheranem, główną bramą do objętego sankcjami kraju poza granicami kraju. Filmy, które pasują do dobrze znanych cech lotniska, pokazały tłumy skandujące imię 33-letniej Rekabi i nazywające ją bohaterką.

Weszła do terminalu lotniska, gdzie została sfilmowana przez kamery telewizji państwowej w czarnej czapce bejsbolowej i czarnej bluzie z kapturem zakrywającej jej włosy. Otrzymała kwiaty od widza, a następnie powtórzyła to, co zostało opublikowane na Instagramie, że nie noszenie hidżabu było „niezamierzone” i że jej podróż odbyła się zgodnie z planem.

Moi pasażerowie opisali, że przed wejściem na pokład przebywali w poczekalni tylko dla kobiet.

„Ponieważ byłam tak zajęta zakładaniem butów i sprzętu, zapomniałam założyć hidżab, a potem poszłam na start” – powiedziała.

Dodała: „Wróciłam do Iranu ze spokojem ducha, mimo że cierpiałam z powodu dużego stresu i presji. Ale jak dotąd, dzięki Bogu, nic się nie wydarzyło”.

Wyglądało na to, że na zewnątrz wsiadła furgonetka i powoli została przeniesiona przez zgromadzony tłum, który jej wiwatował. Nie było jasne, dokąd poszła dalej.

Dwóch pasażerów opuściło Seul lotem we wtorek rano. BBC Persian Service, która ma szerokie kontakty w Iranie, mimo że ma zakaz prowadzenia tam działalności, zacytowała anonimowe „poinformowane źródło”, które opisało irańskich urzędników, którzy przejęli telefon komórkowy i paszport pasażera.

BBC Persian poinformowała również, że początkowo miała wrócić w środę, ale wydaje się, że jej lot został niespodziewanie zniesiony.

IranWire, kolejna strona internetowa skoncentrowana na kraju, założona przez kanadyjsko-irańskiego dziennikarza Maziar Bahari, który był kiedyś zatrzymany przez Iran, twierdziła, że ​​moi pasażerowie zostaną natychmiast przewiezieni do osławionego więzienia Evin w Teheranie po przybyciu do kraju. Więzienie Evin było miejscem wielkiego pożaru w zeszły weekend, w którym zginęło co najmniej ośmiu więźniów.

W tweecie irańska ambasada w Seulu zaprzeczyła „wszelkim fałszywym i wprowadzającym w błąd wiadomościom” o odejściu Rakabiego. Ale zamiast opublikować jej zdjęcie z konkursu w Seulu, opublikowała zdjęcie, na którym ma na sobie hidżab na poprzednim konkursie w Moskwie, gdzie zdobyła brązowy medal.

Rikabi nie nosił chusty na głowie podczas niedzielnego finału Mistrzostw Azji Międzynarodowej Federacji Wspinaczkowej.

Przedstawiciele Unii powiedzieli, że Rukapi nosiła chustę podczas swojego pierwszego występu na tygodniowej imprezie wspinaczkowej. Nosiła czarną opaskę tylko podczas zawodów w niedzielę, jej ciemne włosy były związane w kucyk; Miała na sobie białą koszulę z emblematem Iranu.

Nagrania z zawodów pokazały, że moi zawodnicy zrelaksowali się, gdy zbliżali się do podjazdu i po moim zgłoszeniu.

Irańskie kobiety rywalizujące za granicą pod irańską flagą zawsze noszą chusty.

„Rozumiemy, że wraca do Iranu i będziemy nadal monitorować rozwój sytuacji, gdy tylko ona przyjedzie” – napisała w oświadczeniu Międzynarodowa Federacja Wspinaczki Sportowej, która nadzorowała to wydarzenie. „Ważne jest, aby podkreślić, że bezpieczeństwo naszych sportowców jest dla nas najważniejsze i wspieramy wszelkie wysiłki mające na celu zachowanie bezpieczeństwa ważnego członka naszej społeczności w tej sytuacji”.

Al-Ittihad powiedział, że kontaktował się zarówno z al-Rikabi, jak i irańskimi urzędnikami, ale odmówił ujawnienia istoty tych wezwań, gdy skontaktował się z nią Associated Press. Związek odmówił również omówienia postu przypisywanego Rekapi na Instagramie i zawartych w nim zarzutów.

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Korei Południowej przyznało, że irańska zawodniczka i jej drużyna opuścili kraj, nie wchodząc w szczegóły.

33-letnia Rekabi trzykrotnie stanęła na podium w Mistrzostwach Azji, zdobywając jedno srebro i dwa brązy.

Jak dotąd organizacje zajmujące się prawami człowieka szacują, że w wyniku protestów i brutalnych represji ze strony sił bezpieczeństwa zginęło ponad 200 osób. Iran od tygodni nie dostarczał ofiar śmiertelnych. Według grupy obrońców praw człowieka w Iranie była świadkiem demonstracji w ponad 100 miastach. Uważa się, że aresztowano tysiące.

Jednak zbieranie informacji o demonstracjach pozostaje wyzwaniem. Irański rząd od tygodni blokuje dostęp do internetu. Tymczasem według Komitetu Ochrony Dziennikarzy władze zatrzymały co najmniej 40 dziennikarzy.

Irańscy urzędnicy, w tym Najwyższy Przywódca Ajatollah Ali Chamenei, wielokrotnie twierdzili, że za trwającymi demonstracjami stoją zewnętrzni wrogowie kraju, a nie Irańczycy rozgniewani na śmierć Aminiego i inne nieszczęścia kraju.

Irańczycy widzieli, jak wyparowały ich życiowe oszczędności. Waluta tego kraju, rial, załamała się, a umowa nuklearna Teheranu z mocarstwami światowymi rozpadła się na strzępy.