Canucks mogą żałować, że podpisali trzyletni kontrakt brydżowy z Eliasem Petersonem.
Matthew Tkachuk zdecydowanie dominował w play-offach Pucharu Stanleya 2023, prowadząc ośmiokrotnie sklasyfikowanych Florida Panthers do czołowych drużyn Konferencji Wschodniej: Boston Bruins, Toronto Maple Leafs i Carolina Hurricanes.
Dzielny skrzydłowy ma na swoim koncie 21 punktów po 16 meczach. W przewadze Panthers nad Hurricanes, Tkachuk strzelił zwycięskiego gola w trzech z czterech meczów, z których wszystkie zostały rozstrzygnięte tylko jednym golem.
Fani Vancouver Canucks mogą spojrzeć wstecz na NHL Entry Draft 2016, kiedy Canucks zajęli piąte miejsce w klasyfikacji generalnej, wyprzedzając Tkachuka. Gdy patrzą, jak Tkachuk dominuje nad Canucks, fani prawdopodobnie myślą: „To mogliśmy być my”.
Innymi słowy, fani Canucks powinni naprawdę mieć nadzieję, że obecna sytuacja Tkachuka nie dotyczy „my”.
Tkachuk nie zmierza specjalnie do finału Pucharu Stanleya z drużyną, która go wybrała, Calgary Flames. Został sprzedany do Panthers rok temu w ramach ogromnej transakcji po tym, jak wyjaśnił, że nie podpisze długoterminowego kontraktu z Flames. Tkachuk był w stanie zażądać wymiany, ponieważ podpisał trzyletnie przedłużenie kontraktu po anulowaniu jego pierwotnego kontraktu i był tylko rok od nieograniczonej wolnej agencji.
To dokładnie taka sama sytuacja, w jakiej za rok może znaleźć się Elias Peterson.
Podobnie jak Tkachuk, Pettersson podpisał trzyletni kontrakt brydżowy po wygaśnięciu jego podstawowego kontraktu. Ta umowa wygasa po następnym sezonie, pozostawiając Petersona rok przed nieograniczoną wolną agencją. Jeśli Pettersson nie był zadowolony z kierunku Canucks w tym momencie, mógł z łatwością poprosić o wymianę, z korzyścią w postaci możliwości skorzystania z kwalifikującej się rocznej oferty Canucks i udania się prosto do wolnej agencji w następnym roku.
Tego wszystkiego można było uniknąć, podpisując długoterminową umowę z Petterssonem w 2021 roku, ale ówczesny pułap wynagrodzeń Canucks oznaczał, że mogli podpisać długoterminową umowę tylko z jednym Petterssonem lub Quinnem Hughesem. Canucks wybrał Hughesa.
Ale wydaje się również, że Peterson chciał w tamtym czasie elastyczności krótkoterminowej umowy brydżowej. W rozmowie ze szwedzkim reporterem Uffe Bodinem w 2021 roku Peterson wyjaśnił, co jest dla niego najważniejsze: wygrywanie.
„Chcę tam zostać [Vancouver] „Teraz chcę też grać dla drużyny, która wygrywa i ma szansę zajść daleko w play-offach każdego roku” – powiedział Peterson, tłumacząc Bowdena. „Czuję, że mamy szansę zrobić to w przyszłym roku. Jeśli mamy taką szansę, kiedy moja następna passa się skończy… Nie wiem. Chcę po prostu grać tam, gdzie jest szansa na wygraną. „
To samo uczucie Tkachuk wyraził, wyjaśniając, dlaczego chciał wymienić się z Panterami.
„Szansa na wygraną była najbardziej atrakcyjna” – powiedział Tkachuk. „Słońce, plaża i tak dalej – nie zrozumcie mnie źle, to jest naprawdę niesamowicie atrakcyjne, ale szansa na wygraną przebija wszystko”.
Od 1 lipca Canucks mogliby podpisać z Petersonem nowy kontrakt, ale czy chciałby to zrobić, zanim drużyna udowodni, że ma szansę wejść głęboko w play-offy? W każdym z ostatnich dwóch sezonów, odkąd Peterson podpisał umowę brydżową, Canucks opuszczali play-offy z dużą przewagą. Podczas gdy zespół dokonał w tym czasie dużych zmian – nowy zespół zarządzający i dwóch nowych głównych trenerów – czy zrobili wystarczająco dużo, aby przekonać swojego następcę franczyzy, że są na dobrej drodze?
A może za dwa lata fani Canucks zobaczą, jak Peterson prowadzi kolejną drużynę do finału Pucharu Stanleya?
„Nieuleczalny badacz twittera. Amatorski adwokat mediów społecznościowych. Wielokrotnie nagradzany guru muzyki. Becon ćpuna. Skłonny do napadów apatii”.
