Świat od dawna jest świadomy handlowego znaczenia regionu Indo-Pacyfiku. Statki przewożące towary z jednego miejsca do drugiego kanałami morskimi regionu odbywają swoje długie rejsy w atmosferze bezpieczeństwa i zaufania.
Jednak kanały wodne i bezpieczeństwo w zagrożonym regionie stały się źródłem niepokoju dla krajów regionu, zwłaszcza gdy autorytarne mocarstwo zagrażało prawu do swobodnej żeglugi.
Wymagało to, aby kraje demokratyczne w ogólności, a zwłaszcza te, które mają bezpośrednie interesy w regionie Oceanu Indyjskiego lub Morza Południowego, rozważyły wspólne działania mające na celu zapewnienie pokoju i normalności w regionie Indo-Pacyfiku, tak aby handel i handel odbywały się bez przeszkód. .
Ta konieczność doprowadziła do powstania Quad-4, co oznacza cztery główne demokracje w regionie (Indie, Australia i Japonia) oraz Stany Zjednoczone Ameryki z dużymi udziałami w Indo-Pacyfiku.
Chociaż Quad-4 miał skromne początki, jego programy nie były precyzyjnie określone – w pewnym momencie nawet dyskusyjne – stopniowo usunięto wiele pajęczyn, a znaczenie Sojuszu stało się ustalonym faktem.
ochrona
Członkowie Kwartetu spotykają się corocznie, zgodnie z harmonogramem sporządzonym przez Sekretariat, w celu przedyskutowania aktualnej sytuacji bezpieczeństwa na danym obszarze (obszarach).
Chociaż bezpieczeństwo regionu i jego kanałów żeglugowych jest główną troską sojuszu, sojusz nie sprzeciwia się współpracy między państwami członkowskimi w innych obszarach rozwoju i stabilności gospodarczej.
Znaczenie Quad-4 wychodzi na jaw, gdy okazuje się, że Chiny zachowują się agresywnie i wojowniczo, szczególnie w przypadku małych krajów wyspiarskich. W ciągu ostatnich dwóch dekad Chiny stały się główną potęgą gospodarczą, która zyskała wpływy na kontynentach azjatyckim i afrykańskim.
Rzuca również autorytarny cień na kraje Azji Południowo-Wschodniej, zwłaszcza Japonię i Australię.
Chińska marynarka wojenna, zwana marynarką Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, niebezpiecznie przemierza Ocean Indyjski. Niedawno chiński statek zakotwiczył w pobliżu Zatoki Bengalskiej przez około miesiąc, szpiegując statki i ich zawartość, gdy poruszały się po wodach.
Sytuacja bezpieczeństwa wzdłuż granicy indyjsko-chińskiej przez linię Himalajów jest normalna. Od wojny indyjsko-chińskiej w 1962 roku do chwili obecnej granica chińsko-indyjska rozciągająca się na tysiące kilometrów była gorąca i burzliwa.
Niedawno w granicach Tawang Arunachal miały miejsce potyczki. To efekt ekspansjonistycznej polityki Chin, czy to w Indiach, Tajwanie, Japonii czy Australii. Chiny chcą umocnić swoją hegemonię za pomocą pieniędzy lub siły mięśniowej.
Japonia i Australia, potężne demokracje, leżą w południowo-wschodnim sąsiedztwie Chin. Od dłuższego czasu starają się handlować i utrzymywać normalne stosunki z Chinami. Ale chińska odpowiedź wcale nie była zachęcająca.
Odpowiadać
Dziś mamy do czynienia z dwiema demokracjami, Japonią i Kanadą, które otwarcie wyrażają swoje rozczarowanie sposobem, w jaki Chiny chcą je traktować. Chociaż Kanada nie jest członkiem Quad-4, jej interesy są ściśle powiązane z interesami pozostałych czterech demokracji na świecie.
Japonia i Kanada niedawno uchwaliły swoje roczne budżety. Interesujące jest poznanie światopoglądu obu krajów ze szczególnym uwzględnieniem Chin.
Najpierw zwracamy się do Japonii. W analizie The Diplomat napisał 17 grudnia, że Japonia była kamieniem milowym w wysiłkach na rzecz przekształcenia swojej strategii obronnej, zwiększenia wydatków na obronę narodową i umożliwienia Tokio zdobycia zdolności przeciwrakietowych.
16 grudnia gabinet japońskiego premiera Kishidy Fumio zatwierdził trzy główne dokumenty dotyczące bezpieczeństwa tego kraju, co oznaczałoby ważny punkt zwrotny w powojennej polityce Japonii polegającej na utrzymaniu polityki wyłącznie zorientowanej na obronność.
Japonia jest na dobrej drodze do powrotu do „normalnego kraju” w dłuższej perspektywie, pozwalając narodowi mieć – i potencjalnie wykorzystywać – zdolności ofensywne do atakowania wrogich baz rakietowych w przypadku zbrojnego ataku na Tokio”.
„Tokio znajduje się w najtrudniejszym i najbardziej złożonym środowisku bezpieczeństwa od czasów II wojny światowej”, napisano w gazecie, odnosząc się do nowej Strategii Bezpieczeństwa Narodowego (NSS), która znajduje się na szczycie trzech dokumentów.
16 grudnia japoński gabinet kierowany przez premiera Kishidę zatwierdził trzy dokumenty zatytułowane Strategia Bezpieczeństwa Narodowego (NSS), Strategia Obrony Narodowej (NDS) i Program Budowy Obrony (DBP).
W preambule do NSS – która jest zdecydowanie najważniejszym dokumentem politycznym – powiedziała: „Zgodnie z wizją otwartego Indo-Pacyfiku (FOIP) niezwykle ważna dla bezpieczeństwa Japonii jest współpraca z sojusznikami i podobnie myślącymi krajami w celu zapewnienia pokoju i stabilności w regionie”.
Kraje wymienione w NSS to między innymi Stany Zjednoczone, Australia, Indie, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Włochy, Kanada, Nowa Zelandia, Korea Południowa i kraje Azji Południowo-Wschodniej.
W dokumencie DBP Japonia zwiększy wydatki na obronę do 43 bilionów jenów (314 miliardów dolarów) od roku podatkowego 2023 do 2027. Jest to wzrost o 56,5% z 27,47 biliona jenów w obecnym planie pięcioletnim, który obejmuje rok podatkowy 2019-2023.
Zwiększyłoby to wydatki Japonii na obronę do poziomu NATO wynoszącego 2% krajowego PKB w 2027 r. – Kishida polecił to swoim ministrom obrony i finansów pod koniec listopada.
Największym celem trzech dokumentów dotyczących bezpieczeństwa jest sposób radzenia sobie z rosnącymi Chinami. Jak Japonia będzie się bronić w obliczu szybkiego wzrostu militarnego Chin? Ile zdolności obronnych i budżetu obronnego będzie potrzebowała Japonia, aby przeciwstawić się Chinom?
Są to podstawowe pytania stojące za dokumentacją, chociaż nie są one tam wyraźnie wymienione.
Zaktualizowany język NSS opisuje Chiny jako „największe wyzwanie strategiczne Japonii”, podczas gdy wersja NSS z 2013 r. Nazwała działania Chin „kwestią niepokojącą społeczność międzynarodową”.
Kanada
Przyjrzyjmy się teraz kanadyjskiemu postrzeganiu Chin, ujawnionemu przez drJeśli chodzi o stosunki z Chinami, dokument budżetowy Kanady stwierdza:
„Strategia wzywa do podjęcia środków krajowych w celu zwiększenia bezpieczeństwa cybernetycznego i ochrony przed kradzieżą własności intelektualnej, a na arenie międzynarodowej do ściślejszej współpracy z Five Eyes, NATO i instytucjami międzynarodowymi w celu monitorowania chińskiej asertywności i reagowania na nią”.
Odchodząc od dotychczasowego podejścia – współistnienia, współpracy, rywalizacji i wyzwania – nowa strategia zakłada, że Ottawa będzie „rywalizowała z Chinami, kiedy trzeba, współpracowała, kiedy trzeba”.
Dosadne sformułowania dotyczące Chin bardzo różnią się od słownictwa dotyczącego zaangażowania z ostatnich 50 lat. Dziś Chiny są opisywane jako asertywne i represyjne, „coraz bardziej destrukcyjne globalne mocarstwo”, które podkopuje międzynarodowy porządek oparty na zasadach i zagraża kanadyjskim interesom i wartościom.
Opiera się na konkretnych już podjętych działaniach, w tym zakazie Huawei 5G, odrzuceniu chińskich inwestycji w strategiczne minerały, rezolucji Izby Gmin w sprawie ludobójstwa Ujgurów, publicznej krytyce ustawy o bezpieczeństwie narodowym Hongkongu oraz niedawnym ogłoszeniu konsultacji w sprawie potencjalnego zagranicznego agenta rejestr.
Wreszcie, środki budżetowe uchwalone przez kanadyjskich prawodawców również pokazują, jak poważnie ten kraj stara się zapewnić niezbędne dotacje, aby zrekompensować chińską prowokację lub agresję.
Krótkie podsumowanie kar budżetowych jest następujące: Duże pozycje 750 mln CAD (549 mln USD) na projekty infrastrukturalne zlikwidowane w ramach nowego porozumienia G7 kierowanego przez Stany Zjednoczone 550 mln CAD (40,3 mln USD) w celu zwiększenia obecności wojskowej. , w tym trzecią fregatę na Oceanie Indyjskim i rozszerzony udział w regionalnych ćwiczeniach wojskowych, oraz 225 mln CAD (165 mln USD) na poprawę bezpieczeństwa publicznego i cyberbezpieczeństwa w kraju i na południowym wschodzie.
wniosek
W ostatecznym rozrachunku zachęcające jest to, że w czołowych demokracjach świata zaczyna pojawiać się poważna świadomość, że zagrożeniom i wyzwaniom ze strony autorytarnych i agresywnych sił należy stawić czoła i wspólnie je pokonać.
Każda jednostka Forum Kolektywnego zmaksymalizuje swoje zdolności obronne i ofensywne na trzech obszarach lądowym, powietrznym i morskim. Jednak świat oczekuje, że Chiny zrozumieją jego postrzeganie i odbudują strategie, które pomogą utrzymać pokój i poprawić życie w krajach rozwijających się.
„Internetowy geek. Myśliciel. Praktyk od piwa. Ekspert od bekonu. Muzykoholik. Certyfikowany guru podróży.”
