Błękitny marmur: jeden z najbardziej charakterystycznych obrazów Ziemi, 50 lat później

W Wigilię 1972 roku ludzkość otrzymała prezent: fotografię Ziemi jako żywej kuli ziemskiej.

Chmury unoszą się nad rozległym kontynentem afrykańskim i czapą lodową Antarktydy, a wszystko to na tle głębokiego błękitu światowych oceanów.

Ikoniczne zdjęcie, znane jako „Blue Marble”, zostało zrobione przez astronautów NASA Eugene’a „Gene” Cernana, Ronalda Evansa i Harrisona Schmidta 7 grudnia za pomocą aparatu Hasselblad i obiektywu Zeissa, około 45 000 kilometrów (28 000 mil) od domu, podczas gdy załoga Apollo 17 torowała sobie drogę na Księżyc.

Szczegółowy obraz naszej planety, osadzony na tle czarnej pustki kosmosu, uchwycił w jednym kadrze podziw lotów kosmicznych. (Zapytani, komu należy przypisać kliknięcie migawki, astronauci odmówili.)

Nazywa się to „efektem przeglądu” i jest to unikalny punkt widzenia astronautów na Ziemię jako planetę na rozległym tle wszechświata. Kilku astronautów powiedziało, że czują się bardziej opiekuńczy w stosunku do naszego domu i jego rzadkiej atmosfery, które wyglądają tak krucho z kosmosu, po zdobyciu tej perspektywy.

Stephen Garber, historyk z Departamentu Historii NASA, powiedział, że załoga Apollo 17 nie zamierzała zrobić tak charakterystycznego zdjęcia. Nie był też głównym elementem planu misji.

„To była część tej większej świadomości wartości obrazów, nie tylko z punktu widzenia nauki, ale także kultury, polityki i wszystkich innych aspektów, która w pierwszej kolejności zmotywowała decyzję o zabraniu aparatów w kosmos” – powiedział. powiedział.

symbol środowiskowy

Chwila przypomniała sobie inną Wigilię, cztery lata temu, kiedy astronauci Apollo 8 — Frank Borman, Jim Lovell i William Anders — jako pierwsi ludzie okrążyli Księżyc i byli świadkami „Wschodu Ziemi”, gdy nasza planeta wzniosła się ponad opuszczone Ziemia. Powierzchnia księżyca.

Anders powiedział kiedyś: „Przebyliśmy całą tę drogę, aby zbadać Księżyc, a co najważniejsze, odkryliśmy Ziemię”.

Pierwsze zdjęcia Ziemi zrobione przez ludzi podczas misji Apollo stały się jednymi z najczęściej powielanych w historii, a 50 lat później ich moc i wpływy wciąż istnieją.

Słynne zdjęcie „Earthrise” zostało zrobione podczas misji Apollo 8. przypisano mu: NASA

Jednak Blue Marble nie rezonował natychmiast.

Zdjęcie nie trafiło na pierwsze strony gazet na całym świecie, po części dlatego, że spotkało się z ostrą konkurencją ze strony innych wiadomości.

Ale chociaż Blue Marble nie stworzył rewolucji z dnia na dzień, odegrał ważną rolę w rosnącym ruchu ekologicznym.

Autoportret ludzkości

Apollo 17 oznaczał koniec programu Apollo Lunar Exploration, który był odpowiedzialny za odnowienie naukowego zainteresowania eksploracją kosmosu, jednocześnie inspirując opinię publiczną. Podczas szkolenia przed lotem astronauci misji powiedzieli, że zbliżający się koniec programu był dla nich jak „czarna chmura”.

„Wszyscy pracujący nad programem byli bardzo świadomi, że była to ostatnia misja i to naprawdę wpłynęło na eksperyment” – powiedział Muir-Harmony.

Astronauta Harrison Schmitt stoi obok amerykańskiej flagi podczas księżycowego spaceru podczas Apollo 17, z Ziemią w tle. przypisano mu: NASA

Z biegiem czasu wizerunek „niebieskiego marmuru” zaczął być kojarzony z filozofią, wartością eksploracji oraz rolą, jaką nauka i technologia odgrywają w naszym społeczeństwie.

„Ma niesamowity rezonans” – powiedział Muir Harmony. „Wszechobecność tego zdjęcia jest teraz częścią jej historii”.

Jej ulubiona opowieść o zdjęciu pochodzi z wywiadu, którego Cernan udzielił po powrocie na Ziemię. Podkreślił, że obraz należy rozumieć w kategoriach filozoficznych – jest to bowiem autoportret człowieczeństwa.

„Daje to zupełnie inne poczucie świata, w którym żyjemy, że granice geograficzne i polityczne tak naprawdę nie mają sensu, gdy docierasz do kosmosu” – powiedział Garber. „I myślę, że to część tego, co było tak wyjątkowe w zdjęciu Blue Marble”.