Przy obecnym trendzie świadomości fitness, wiele osób zaczęło biegać długodystansowe jako część swojego planu ćwiczeń. Biorą też udział w wielu lokalnych, ogólnopolskich i światowych maratonach. Ale bieganie w maratonie może prowadzić do zmęczenia mięśni i uszkodzenia mięśni stopy, co z kolei może prowadzić do przewlekłego bólu lub urazów. Obecnie niewiele jest informacji na temat wpływu biegu maratońskiego na różne mięśnie stopy.
Mięśnie stopy są ogólnie klasyfikowane jako mięśnie wewnętrzne lub zewnętrzne. Podczas gdy mięśnie wewnętrzne rozpoczynają się i przyczepiają do wewnętrznej strony stopy, mięśnie zewnętrzne powstają w podudziu i wchodzą do stopy przez kostkę. Obie grupy mięśni pomagają stabilizować przyśrodkowy (wewnętrzny) łuk podłużny stopy. Chociaż niektóre badania powiązały obrzęk mięśni podczas biegu długodystansowego ze spadkiem łuku podłużnego, jak dotąd trudno było powiązać to zarówno z wewnętrznymi, jak i zewnętrznymi uszkodzeniami mięśni.
Teraz nowe badanie bada szkodliwy wpływ pełnego maratonu na wewnętrzne i zewnętrzne mięśnie stopy oraz jego związek ze zmianami w łuku podłużnym stopy. Zespołem badawczym kierował profesor Mako Fukano z Shibura Institute of Technology (SIT), a także Kento Nakagawa z Uniwersytetu Waseda, Ayako Higashihara i Takayuki Inami z Uniwersytetu Keio oraz Takaya Narita z Uniwersytetu Toyen w Jokohamie. Ich ustalenia zostały opublikowane w Internecie 27 kwietnia 2023 r Scandinavian Journal of Medicine and Science in Sport.
W badaniu wzięło udział 22 biegaczy uniwersyteckich z klubów lekkoatletycznych, którzy biegali co najmniej 2-3 razy w tygodniu i zarejestrowali się, aby przebiec pełny maraton podczas międzynarodowego maratonu Mount Fuji w 2019 lub 2021 r. Naukowcy najpierw ocenili rezonans magnetyczny (MRI) ) (czas relaksacji poprzecznej)T2), jako wskaźnik uszkodzenia mięśni, wewnętrznych i zewnętrznych mięśni stopy uczestników w czterech odstępach czasu: przed maratonem oraz 1, 3 i 8 dni po przebiegnięciu pełnego maratonu. T2 Definiuje się go jako czas potrzebny do zaniku wektora poprzecznego namagnesowania w MRI do około 37% wartości początkowej, na który wpływają właściwości specyficzne dla tkanki.
Badane mięśnie wewnętrzne obejmowały mięsień odwodziciela palucha (ABH), zginacz palucha krótkiego (FDB), a mięśnie zewnętrzne obejmowały zginacz długi palucha (FDL), mięsień piszczelowy tylny (TP) i mięsień palucha długiego (FHL). ). Naukowcy określili również wysokość łuku podłużnego stóp poprzez analizę 3D postawy stóp 10 z tych uczestników w tym samym czasie, co T2 Rezonans magnetyczny w celu określenia zmian wysokości sklepienia podłużnego stopy.
W porównaniu z wartościami T.2 Przed maratonem naukowcy zauważyli, że litera T.2 Wartości QP, FDL, TP i FHL znacząco wzrosły jeden dzień po maratonie i zmieniały się w okresie obserwacji. Ponadto odkryli również, że wzrost T.2 TP, która trwała trzy dni po maratonie. Jednak nie zauważyli żadnej znaczącej różnicy w T.2 dla ABH i FDB. Zespół nie stwierdził również znaczących zmian w sile mięśni palców u żadnego z uczestników. Co ciekawe, zauważyli również, że proporcja wysokości łuku zmniejszyła się statystycznie od okresu przed maratonem do 1 i 3 dnia po biegu, a zmiana ta może być związana z T2 Zmiany w FDL i FHL.
„Wyniki te wskazują, że uszkodzenia i regeneracja po pełnym maratonie różnią się w zależności od różnych mięśni stopy. W przypadku naszych uczestników badania wszystkie trzy mięśnie zewnętrzne i tylko jeden mięsień wewnętrzny wykazały uszkodzenie po maratonie, co sugeruje, że mięśnie zewnętrzne mogą być bardziej podatne na uszkodzenia” uraz „, wyjaśnia prof. FOCANO: Więcej uszkodzeń maratonu niż uszkodzeń wewnętrznych. To wyraźne uszkodzenie zewnętrznych mięśni stopy odzwierciedla większe obciążenie stawu skokowego podczas biegu długodystansowego w porównaniu z resztą stopy – coś innego badania Ponieważ QP jest związane z FDL i/lub FHL, może również pełnić drugorzędną funkcję podczas biegania, wraz z zewnętrznymi mięśniami stopy, co czyni go jedynym wewnętrznym mięśniem stopy, który ulega uszkodzeniu podczas biegania w maratonie. między FDL, FHL i wysokością wysklepienia podłużnego stopy wskazuje, że uszkodzenia spowodowane przez maratonowanie tych mięśni zewnętrznych mogą być czynnikiem zmniejszającym wysokość łuku.
„Ponieważ coraz więcej osób biega dla poprawy kondycji, nasze odkrycia mogą zapewnić biegaczom i profesjonalistom sportowym wgląd w planowanie lepszych strategii regeneracji skoncentrowanych na zmęczeniu i uszkodzeniach mięśni, aby zapobiegać kontuzjom związanym z bieganiem i poprawiać kondycję biegaczy” – podsumowuje profesor Fucano.
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
