Badania podkreślają niebezpieczne nadmierne poleganie na usuwaniu dwutlenku węgla w przyszłości

Rządy i firmy są zależne od niebezpiecznych ilości przyszłego usuwania dwutlenku węgla (CO).₂) z atmosfery, zamiast szybciej ograniczać emisje i wycofywać paliwa kopalne. Jak wynika z nowych badań, problem ten wynika po części z niepełnego obrazu szkodliwych konsekwencji usuwania dwutlenku węgla dla ludzi, bezpieczeństwa żywnościowego i naturalnych ekosystemów. opublikowany W Nauki.

Z badania wynika, że ​​potencjał usuwania CO2 zgłaszany obecnie przez organ ONZ zajmujący się oceną nauk o klimacie, Międzyrządowy Panel ds. Zmian Klimatu (IPCC), znacznie zawyża wielkość usuwania ciężkiego CO2, w szczególności bioenergii wraz z wychwytywaniem. Składowanie dwutlenku węgla i drzewa. W dążeniu do celów klimatycznych można bezpiecznie prowadzić rolnictwo.

IPCC kompiluje najlepszą dostępną literaturę w momencie pisania i publikowania swoich raportów.

Naukowa wiedza na temat spowalniania i zatrzymywania globalnego ocieplenia stała się w ostatnich latach bardziej wyrafinowana, co umożliwi badaczom porównanie opcji usuwania dwutlenku węgla z zagrożeniami dla zrównoważonego rozwoju i sprawdzenie, co może pomóc w utrzymaniu celów polityki klimatycznej bez stwarzania niedopuszczalnego ryzyka.

Główna autorka Alexandra Deprez z IDDRI-Sciences Po powiedziała: „Rządy i przemysł liczą w przyszłości na duże wdrożenia usuwania dwutlenku węgla, aby osiągnąć cele klimatyczne Porozumienia paryskiego, ale proponowana skala zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu i prawom człowieka oraz stwarza zagrożenie dla poważne szkody dla przyrody.” Ekosystemy „I ryzyko przekraczania granic międzyplanetarnych w sposób, który może być nieodwracalny”.

Naukowcy zbadali opublikowane badania klimatyczne, które posłużyły do ​​najnowszych raportów IPCC, oraz ścieżki ograniczające wzrost temperatury do 1,5 stopnia Celsjusza.

Ustalili, że zrównoważone progi lądowego usuwania CO2 przy użyciu upraw bioenergetycznych, lasów i odbudowy ekosystemów są znacznie poniżej oczekiwań publikacyjnych wynikających z większości ścieżek przedstawionych w raportach IPCC, po zastosowaniu zagrożeń dla różnorodności biologicznej i źródeł utrzymania ludzi do różnych scenariuszy.

Współautor, profesor Paul Ledley z Université Paris-Saclay, powiedział: „Poziomy usuwania CO2, które IPCC uważa za wykonalne przy rozsądnych kosztach, stwarzają wysokie ryzyko dla rolnictwa, źródeł utrzymania i środowiska. Dzieje się tak dlatego, że nie ma wystarczającej ilości gruntów na naszej planety do usunięcia ogromnych ilości dwutlenku węgla – potrzebne jest coś innego. Różnorodność biologiczna, wykorzystanie słodkiej wody i bezpieczeństwo żywnościowe powinny być kwestiami wyznaczającymi granice usuwania dwutlenku węgla, a nie obecnymi szacunkami potencjału technicznego i ekonomicznego”.

Najnowszy raport na temat łagodzenia skutków Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (AR6 WGIII) porusza kwestię osiągnięcia ambitnych celów klimatycznych określonych w porozumieniu paryskim, częściowo poprzez ustalenie technicznych i ekonomicznych ograniczeń opcji usuwania CO2.

Proponowany pułap bioenergii z wychwytywaniem i składowaniem dwutlenku węgla oraz zalesianiem/ponownym zalesianiem (zachowywanie, wzmacnianie lub sadzenie nowych lasów), biorąc pod uwagę obszar lądowy, wymagałby przekształcenia aż do 29 mln km2² gruntów – ponad trzykrotnie przekraczających powierzchnię Stanów Zjednoczonych – pod uprawy lub drzewa bioenergetyczne. Potencjalnie spowodowałoby to brak bezpieczeństwa żywnościowego ponad 300 milionów ludzi, co równa się niemal całej populacji USA.

Analiza obecnych zobowiązań klimatycznych pokazuje, że do końca tej dekady kraje wspólnie planują wyprodukować dwukrotnie większą ilość paliw kopalnych zalecaną w ścieżkach dostosowanych do Porozumienia paryskiego IPCC przy niskim przekroczeniu 1,5°C lub bez przekroczenia tej temperatury, a do 2060 r. 12 milionów będzie korzystać . ile² Aby usunąć dwutlenek węgla z ziemi, która jest zbliżona do całkowitej ilości obecnie dostępnych gruntów rolnych na świecie.

Współautorka, dr Kate Dooley z Uniwersytetu w Melbourne, powiedziała: „Usuwanie CO2 z gruntów i lasów nie może być zgodnie z prawem wykorzystywane do kompensowania bieżących emisji z paliw kopalnych. Rządowe plany klimatyczne muszą wyznaczać oddzielne i przejrzyste cele w zakresie redukcji i usuwania emisji, zmniejszając w ten sposób zależność od nich ”. W tym ostatnim przypadku wywiązanie się ze zobowiązań w zakresie klimatu i różnorodności biologicznej poprzez przywracanie i ochronę naturalnych ekosystemów.

W artykule przedstawiono trzy zalecenia dla decydentów i naukowców:

1. Oszacuj budżet na zrównoważone usuwanie dwutlenku węgla (CDR) w oparciu o limit społeczno-środowiskowy
2. Identyfikacja realnych ścieżek osiągnięcia temperatury 1,5°C, które nie przekraczają progów zrównoważonego rozwoju, ze szczególnym uwzględnieniem krótkoterminowych krajowych planów klimatycznych (NDC) zaplanowanych na 2025 r. w ramach procesu UNFCCC
3. Zarządzanie CDR powinno przydzielać ograniczone, zrównoważone dostawy do najbardziej zgodnych z prawem zastosowań

W artykule wzywa się także społeczność naukową do dostarczenia informacji na potrzeby kolejnego cyklu raportów IPCC – który nastąpi w drugiej połowie tej kluczowej dekady dla działań klimatycznych. Identyfikacja scenariuszy zgodnych z Porozumieniem paryskim i nieprzekraczających limitów zrównoważonego rozwoju powinna być kluczowym priorytetem siódmego sprawozdania oceniającego IPCC (AR7) zakręt.

Alexandra Deprez dodała: „Kryzys klimatyczny i związany z różnorodnością biologiczną to dwie strony tego samego medalu, a usuwanie dwutlenku węgla na dużą skalę nie rozwiąże żadnego z tych problemów. Dekarbonizację należy wdrażać ostrożnie na znacznie mniejszą skalę niż obecne plany klimatyczne i środowiskowe. ” Większość scenariuszy klimatycznych sugeruje szybkie, sprawiedliwe i uporządkowane wycofywanie paliw kopalnych, jeśli mamy osiągnąć nasze cele klimatyczne.