Erika Le Bordet, studentka studiów magisterskich iREx, niedawno ukończyła studia magisterskie na Uniwersytecie w Montrealu. Tutaj podsumowuje swój projekt badawczy.
Za około pięć miliardów lat Słońce wyczerpie wszystkie swoje zasoby i zrzuci swoje zewnętrzne warstwy. Pozostały rdzeń będzie tak zwanym gwiazdą „białego karła”. Białe karły mają masę około połowy masy Słońca w stosunku do wielkości Ziemi. To sprawia, że są to bardzo gęste obiekty! Zwykle obserwujemy, że wodór lub hel to atmosfera białych karłów. Często spotykane są również metale, co wskazuje na obecność układu planetarnego wokół białego karła. Silna grawitacja białych karłów przyciąga pozostałości tych układów, dodając je do atmosfery gwiazdy.
Ilustracja artysty przedstawia białego karła otoczonego dyskiem gruzu materii. Źródło obrazu: NOIRLab/NSF/AURA/J. Da Silva
Badanie składu chemicznego białych karłów pozwala nam dowiedzieć się wiele o podstawowych elementach układów planetarnych. W rzeczywistości tradycyjne metody wykrywania egzoplanet nie są w stanie dostarczyć informacji na temat wewnętrznego składu egzoplanet. Dlatego moja dziedzina jest tak przydatna dla moich kolegów w iREx!
Podczas studiów magisterskich szczegółowo zbadałem skład chemiczny białego karła WD 1145+017. Gwiazda ta jest wyjątkowa, ponieważ wokół niej krążą dyski gruzowe składające się z asteroid. Te asteroidy dokonują tranzytów – okresów, w których przechodzą przed gwiazdą – które są nawet pięć razy głębsze niż te powodowane przez egzoplanety! Unikalny kształt tranzytu wskazuje na obecność wielu fragmentów asteroid, z których niektóre mają ogony przypominające komety. Co więcej, kształt tych skrzyżowań zmienia się w czasie, co wskazuje, że fragmenty te ulegają rozpadowi. Kilka lat temu crossovery zniknęły całkowicie. Niektórzy astronomowie uważają, że ta różnica w dyskach może wynikać z mechanizmu podobnego do tego, który stoi za powstawaniem księżyców Saturna.
Moja praca polegała na zbadaniu składu dysku wokół WD 1145+017, aby zrozumieć jego wpływ na obserwowany skład chemiczny atmosfery gwiazdy. Chcieliśmy zasymulować zanieczyszczenie dysku, a następnie wyodrębnić je ze światła gwiazd, aby uzyskać prawdziwy skład tego białego karła. Odkryła, że obecność dysku może sprawić, że wykryjemy w atmosferze dziesięć razy więcej metali niż już jest. To odkrycie jest ważne, ponieważ mówi nam, że obecność dysku szczątków może poważnie wpłynąć na naszą zdolność określenia prawdziwej obfitości różnych pierwiastków w tej samej gwieździe. Jeśli mamy błędny skład chemiczny tych gwiazd, możemy pomyśleć, że istnieje więcej egzotycznych obiektów skalistych, niż jest w rzeczywistości, i przyjąć błędne założenia na temat układów planetarnych we wszechświecie.
więcej informacji
Erika ukończyła studia magisterskie w latach 2022-2024 pod okiem profesora iREx Patricka Dufoura. Jej praca dyplomowa będzie wkrótce dostępna w Internecie.
Powiązany
„Analityk. Nieuleczalny nerd z bekonu. Przedsiębiorca. Oddany pisarz. Wielokrotnie nagradzany alkoholowy ninja. Subtelnie czarujący czytelnik.”
