Elise Haynes Stypendium literackie: Duvan López Meneses (Politechnika Katalonii)
Biorąc za punkt wyjścia liczne skargi dotyczące moralnych i politycznych problemów odporności, uważa się, że nasilenie tych walk można powstrzymać na Globalnym Południu, gdzie teoretyczna niezgodność z heterogenicznością zostanie pokazana jako wyraz egzystencjalnych sprzeczności między kodyfikacją funkcja pełniona przez pojęcie resilience, od paradygmatu naukowego, technicznego, oraz osobliwego charakteru rzeczywistości (Saez, 2009), gdzie ma na celu wyjaśnienie nieformalnej cechy.
Nieuformowana teoria będzie pozycjonowana jako zgodna z fundamentalnym filarem rzeczywistości (Deleuze i Guatari, 2004), dziedziczną domeną powstawania przestrzeni i odporności jako konstruktów politycznych. Koncepcje formy i informacji, osobowości i wyjątkowości (Simondon, 2009) zapewnią logiczne ramy dla wyjaśnienia takich procesów. „Formalizm” będzie zatem opisywany jako przypadkowe lub „późniejsze” sformułowanie poprzez podmiotowość polityczną, w której ujawniają się dominujące projekcje terytorium i suwerenności; Ale omawiane są również scenariusze, które otworzyły się w tej „nieuformowanej” kondensacji konkretnych form rewolucyjnych.
Idea odporności (i jej krytyka) będzie oddzielona od tej ontologicznej ramy, starając się przyczynić do demistyfikacji nadanego jej obiektywnego, apolitycznego lub neutralnego statusu. Przydatność epistemologii zbudowanej na Południu do zarządzania nieformalnością będzie się utrzymywać, nie z powodu uprzedzeń ideologicznych czy powinowactwa moralnego, ale z powodu uporu i retoryki nieformalności na tym obszarze geograficznym. Omówiona zostanie treść resilience jako wyłaniającej się jakości oraz praktyczne zastosowanie tych dyskusji o praktykach emancypacyjnych w miejskiej transformacji krajobrazu.
