Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba NASA ujawnia formowanie się gwiazd w zakurzonych wstęgach gromady

NGC 346, jeden z najbardziej dynamicznych obszarów gwiazdotwórczych w pobliskich galaktykach, jest pełen tajemnic. Teraz jest to trochę mniej tajemnicze dzięki nowym wynikom z Kosmicznego Teleskopu Jamesa Webba NASA.

NCG 346 znajduje się w Małym Magellanie Zamek błyskawiczny (SMC), galaktyka karłowata blisko naszej Drogi Mlecznej. SMC zawiera niższe stężenia pierwiastków cięższych niż wodór czy hel, które astronomowie nazywają metalami, niż Droga Mleczna. Ponieważ ziarna pyłu wnikają Próżnia Naukowcy spodziewali się, że składający się głównie z minerałów, będzie zawierać niewielkie ilości pyłu, który będzie trudny do wykrycia. Nowe dane Webba pokazują coś przeciwnego.

Astronomowie badali ten region, ponieważ warunki i ilość metalurgii w SMC są podobne do obserwowanych w galaktykach miliardy lat temu, podczas ery we Wszechświecie znanej jako „kosmiczne południe”, kiedy formowanie się gwiazd było u szczytu. Około 2 do 3 miliardów lat po Wielkim Wybuchu galaktyki tworzyły gwiazdy w szaleńczym tempie. Fajerwerki formowania się gwiazd, które wtedy mają miejsce, nadal kształtują galaktyki, które widzimy wokół nas my Dziś.

powiedziała Margaret Mixner, astronom z Uniwersyteckiego Konsorcjum Badań Kosmicznych i główny badacz zespołu badawczego. „Ale nawet jeśli NGC 346 jest teraz jedyną masywną gromadą silnie gwiazdotwórczą w swojej galaktyce, daje nam to doskonałą okazję do zbadania warunków panujących w czasie kosmicznego południa”.

Obserwując protogwiazdy, które wciąż się formują, naukowcy mogą sprawdzić, czy proces powstawania gwiazd w SMC różni się od tego, który obserwujemy w naszej własnej galaktyce Drogi Mlecznej. Poprzednie badania NGC 346 w podczerwieni koncentrowały się na protogwiazdach cięższych od około 5 do 8 mas Słońca. „Korzystając z Webba, możemy sondować, aby dostać się do najlżejszych protogwiazd, które są nawet do jednej dziesiątej mniejsze od tego, co mamy”. słońce„Chcieliśmy sprawdzić, czy na ich proces powstawania miała wpływ niska zawartość metali” – powiedziała Olivia Jones z brytyjskiego Centrum Technologii Astronomicznej Królewskiego Obserwatorium w Edynburgu, współautorka badań programu.

Kiedy gwiazdy się formują, zbierają gaz i pył, które mogą wyglądać jak pasma na obrazach internetowych, z otaczającego je obłoku molekularnego. Materia gromadzi się na dysku akrecyjnym, który zasila centralną protogwiazdę. Astronomowie wykryli gaz wokół protogwiazd w NGC 346, ale obserwacje Webba w bliskiej podczerwieni wskazują, że po raz pierwszy wykryli również pył w tych dyskach.

„Widzimy elementy budulcowe nie tylko gwiazd, ale także potencjalnych planet” – powiedział Guido De Marchi z Europejskiej Agencji Kosmicznej, współbadacz w zespole badawczym. „Ponieważ Mały Obłok Magellana ma podobne środowisko do galaktyk podczas kosmicznego południa, możliwe jest, że planety skaliste powstały we wszechświecie znacznie wcześniej niż myśleliśmy”.