Elise Haynes Mars przyciąga obecnie wiele uwagi Ziemian, ale ostatnio Wenus jest coraz bardziej w centrum uwagi, z NASA, Europejska ESA analogowaNowa Zelandia Aerospace Corporation laboratorium rakietowe Wszyscy planują wysłać tam misje w nadchodzących latach.
Poza tym NASA rozważa również zbadanie okrutnej planety, pływając balonem „Irobot” na wiatrach Wenus.
W ramach badań nad potencjalną misją, NASA Jet Propulsion Laboratory (JPL) niedawno zakończyło dwa testowe loty prototypowego lotu nad Black Rock Desert w Nevadzie, z powodzeniem demonstrując kontrolowane loty w tym procesie.
Wysłanie statku kosmicznego na Wenus to trudna propozycja, ponieważ ekstremalnie wysokie ciśnienie, intensywne ciepło i korozyjne gazy sprawią, że staną się bezużyteczne w ciągu kilku godzin. Ale kilkadziesiąt mil nad niegościnnym terenem znajduje się obszar, w którym aeroboty mogą bezpiecznie manewrować.
„Jedna koncepcja przewidywała połączenie statku powietrznego ze statkiem kosmicznym Wenus, z dwoma pracującymi w tandemie, aby zbadać siostrzaną planetę Ziemi”. JPL wyjaśnia na swojej stronie internetowej. „Podczas gdy sonda pozostanie z dala od atmosfery, wykonując pomiary naukowe i działając jako etap komunikacji, zautomatyzowany zautomatyzowany balon lub robot o średnicy około 40 stóp (12 metrów) dotrze do niej”.
Prototypowy balon posiada sztywny wewnętrzny zbiornik wypełniony helem oraz zewnętrzny balon z helem zdolny do rozszerzania się i kurczenia. Otwory helowe umożliwiają przepływ gazu między sekcją wewnętrzną i zewnętrzną, zmieniając poziom wyporu, a tym samym dając naukowcom możliwość kontrolowania wysokości aerobotów.
Aby przetestować projekt, naukowcy i inżynierowie z Jet Propulsion Laboratory i Near Space Corporation – komercyjnego dostawcy platform bliskiego kosmosu na dużych wysokościach – przeprowadzili dwa loty, aby przetestować prototypowy balon o wielkości około jednej trzeciej balonu, który poleciałby do Wenus.
Laboratorium Napędów Odrzutowych powiedziało, że sterowiec przeleciał 4000 stóp (1 kilometr) do miejsca w ziemskiej atmosferze, które jest podobne do intensywności, jakiej doświadczyłby astronauta 180 000 stóp (55 kilometrów) nad Wenus.
Powodzenie testów w Nevadzie wskazuje, że robot mógł unosić się wysoko nad Wenus przez tygodnie, a nawet miesiące, wystarczająco dużo czasu, aby monitorować atmosferę pod kątem fal dźwiękowych generowanych przez trzęsienia ziemi i analizować skład chemiczny chmur planety, m.in. tych misji. Zebrane dane zostały wysłane z powrotem na Ziemię za pośrednictwem towarzyszącego orbitera.
„Jesteśmy bardzo zadowoleni z wydajności prototypu” – powiedział Jacob Israelewitz, technik robotyk w JPL. „Został wystrzelony, zademonstrował manewry na kontrolowanej wysokości i został przywrócony w dobrym stanie po obu lotach”.
„Zarejestrowaliśmy ogromną ilość danych z tych lotów i nie możemy się doczekać, aby wykorzystać je do ulepszenia naszych symulacji, zanim zbadamy naszą siostrzaną planetę” – dodał Izraelevitz.
Balony były postrzegane jako realny sposób na eksplorację Wenus, ponieważ Sowieci z powodzeniem zastosowali taki projekt w ramach sowieckich bliźniaczych misji Vega 1 i 2 w 1985 roku. Dwa wypełnione helem balony pływały na wietrze Wenus przez nieco ponad 46 godzin . zanim wyczerpią się baterie urządzenia. „Ich krótki czas w atmosferze Wenus dostarczył intrygującej wskazówki naukowej możliwej do osiągnięcia dzięki większej i dłuższej platformie balonowej unoszącej się w atmosferze planety” – powiedział JPL.
Rekomendacje redaktorów
