Według randomizowanego badania III fazy radioterapia piersi w pozycji na brzuchu jest mniej toksyczna w porównaniu z pozycją na wznak u kobiet z dużymi piersiami.
Wśród 357 pacjentek osoby leczone w pozycji leżącej miały znacznie wyższy wskaźnik złuszczania na mokro w dowolnym miejscu piersi w porównaniu z pacjentami leczonymi w pozycji na brzuchu (39,6% vs 26,9%; OR 1,78, 95% CI 1,24-2,56, s= 0,002), zgłoszone przez Danny’ego Vesprini, MD, MA z Sunnybrook Health Sciences Centre w Toronto i współpracowników w guzy gamma.
Związek ten został potwierdzony w analizie wieloczynnikowej (OR 1,99, 95% CI 1,48–2,66, s<0,001, wraz z innymi niezależnymi czynnikami, w tym stosowaniem wzmocnienia (OR 2,71, 95% CI 1,95–3,77, s<0,001), rozszerzona segmentacja (OR 2,85, 95% CI 1,41-5,79, s= 0,004), rozmiar biustonosza (OR 2,56, 95% CI 1,50-4,37, s<0,001).
„Leczenie w pozycji na brzuchu ma kilka zalet dozymetrycznych dla tych pacjentów” – powiedział Fesprini i jego zespół. „Pozwala na bardziej równomierny rozkład dawki ze względu na mniejszą separację w porównaniu z pozycją na wznak, co ogranicza odkładanie się większych dawek w fałdzie podpiersiowym i pachowym”.
Dodali, że wśród wszystkich kobiet toksyczne działanie na skórę było mniejsze, gdy pacjentki były leczone radioterapią z niedostateczną frakcjonowaniem w porównaniu z frakcjonowaniem rozszerzonym.
„Radioterapia ekspozycyjna wydaje się być doskonałą opcją dla pacjentów z dużym rakiem piersi i rakiem prawostronnym i może przynieść korzyści wielu kobietom z lewostronnym rakiem piersi z dużym rozmiarem piersi, jeśli możliwe jest akceptowalne unikanie akcji serca” – zauważa dr Dean Shamway. , Mayo Clinic w Rochester, Minn., i Catelyn Atkins, MD, Cedars-Sinai Medical Center w Los Angeles, w towarzyszące otwarcie. Krótko mówiąc, pozycja podatna na radioterapię całej piersi stanowi cenny dodatek do zestawu technik leczenia, aby zmniejszyć niekorzystne skutki związane z radioterapią całej piersi.
Vesprini i wsp. stwierdzili również, że pozycja na wznak wiązała się z większym złuszczaniem się III stopnia w porównaniu z pozycją na brzuchu (15,4% vs 8,0%; OR 2,09, 95% CI 1,62-2,69, s<0,001).
Ponadto podczas partycjonowania przez przetwarzanie z rozszerzonym haszem lub hipofragmentacją rozszerzony hash wiązał się z więcej niż:
- Efekty toksyczne (43,3% vs 23,2%; OR 2,56, 95% CI 1,50-4,37, s<0,001)
- Złuszczanie stopnia 3. (17,2% vs 6,3%; OR 3,14, 95% CI 1,62-6,11, s= 0,001)
- Ból (9,4% vs 3,4% lub 2,97, 95% CI 1,06-8,31, s= 0,04)
Autorzy zauważyli, że „różnice te wynikały przede wszystkim ze wskaźników efektów toksykologicznych u pacjentów leczonych w pozycji leżącej”.
W szczególności u pacjentów leczonych w pozycji leżącej rozszerzona segmentacja wiązała się ze zwiększonym łuszczeniem w porównaniu ze zmniejszoną segmentacją (51,1% vs 27,8%; OR 2,72, 95% CI 1,18-6,24, s= 0,02) i złuszczanie stopnia 3. (23,9% vs 6,7%; OR 4,40, 95% CI 1,83-10,57, s<0,001).
Rozszerzona segmentacja była również związana ze zwiększoną toksycznością u pacjentów leczonych w pozycji na brzuchu, chociaż związek ten był mniej wyraźny. Złuszczanie wystąpiło u 35,2% pacjentów leczonych rozszerzoną fragmentacją w porównaniu do 18,4% pacjentów leczonych rozszerzoną fragmentacją (OR 2,41, 95% CI 1,65–3,52, s<0,001), podczas gdy złuszczanie stopnia 3 wystąpiło u 10,2% w porównaniu z 5,7% pacjentów (OR 1,87, 95% CI 1,05–3,32, s= 0,03).
Badanie to przeprowadzono w pięciu ośrodkach w Kanadzie od kwietnia 2013 r. do marca 2018 r. Do kwalifikujących się pacjentek należały pacjentki z dużym rozmiarem piersi i rakiem inwazyjnym lub przewodowym in situ, które były leczone za pomocą operacji oszczędzającej pierś i były kierowane na samą radioterapię uzupełniającą. Spośród 357 kobiet (mediana wieku 61 lat), 182 leczono w pozycji leżącej, a 175 w pozycji na brzuchu.
Od kwietnia 2013 r. do czerwca 2016 r. 167 pacjentów otrzymało 50 Gy w 25 segmentach (segmentacja rozszerzona) z lub bez wzmocnienia (zakres 10-16 Gy). Po dostosowaniu badania w czerwcu 2016 r. większość pacjentów (93,2%) otrzymywała schemat niedoboru haszyszu 42,5 Gy w 16 porcjach.
Vesperini i współpracownicy zauważają, że nie ma różnic w jakości życia mierzonej globalnym stanem zdrowia, objawami piersi lub miarami bólu między grupami wrażliwymi i narażonymi.
Ujawnienia
Badanie było wspierane przez Canadian Cancer Society.
Vesprini nie ujawnił żadnych informacji. Współautorzy zgłosili związki z Genomic Health, AstraZeneca i Accuray poza prezentowaną pracą.
Shamway zgłosił dotacje z Agencji Badań i Jakości Opieki Zdrowotnej wykraczające poza zakres przedłożonej pracy. Atkins zgłosił opłaty z OncLive poza przesłaną pracą.
„Zła entuzjasta podróży. Irytująco skromny ćpun internetu. Nieprzepraszający alkoholiczek”.
